6878601897

114

Basenu Grudziądzkiego. Zgromadzony dotąd materiał pozwala poczynić kilka ogólnych uwag na temat znaczenia i roli morfotwórczej tych zjawisk.

Co się tyczy rozlewiska — jeśli pod tym mianem będziemy rozumieli przepływowe jeziora rozwijające się okresowo ponad bryłami martwego lodu — to istnienie ich jest bardzo prawdopodobne, i to nie tylko w fazie odpływu wód sandrowych, ala i w późniejszych fazach rozwojowych doliny dolnej Wisły. Przemawiałyby za tym olbrzymie stożki napływowe, których powstanie wiąże się z nagłym osłabieniem siły transportowej strug i rzek uchodzących do Basenu Grudziądzkiego.

Rola morfotwórcza erozji mechanicznej była niewątpliwie decydująca na tych odcinkach koryta Wisły, gdzie nie było w podłożu martwego lodu, a w młodszych fazach rozwojowych doliny — w całym Basenie Grudziądzkim, poczynając od momentu wcięcia się rzeki poniżej poziomu najgłębiej zagrzebanych brył lodowych, tj. poniżej terasy II. Z chwilą gdy Wisła osiągnęła najniższy poziom erozyjny, położony w okolicy Grudziądza 18—20 m pod współczesnym dnem zalewowym doliny, rozpoczął się okres przewagi akumulacji, połączony z intensywną erozją boczną meandrującej koryta.