Czy te ozdoby nie były związane z płcią a raczej z pozycją społeczną? Podczas badań na cmentarzysku w Byczynie odkryto trzy pochówki, gdzie przy skroniach umieszczono po dwa kabłączki skroniowe (ryc. 18, 19), ponad to pierścienie i obrączki, kaptorgę z wełny wyszywaną złotą nitką, szpilę z kręconego drutu miedzianego z paciorkami ze szkła, oraz dwa diademy (mocno zniszczone, przez płytką - (0,30 m) głębokość zalegania) z drobnych drucików miedzianych, uformowanych w listki, na których przywieszono cekiny i paciorki31.
Nie stwierdzono szczególnych prawidłowości ani chronologicznych ani społecznych związanych z dodawanym wyposażeniem. Zdarzają się pochówki bogato wyposażone, ale większość jest takich, gdzie to wyposażenie jest nieliczne. Zwyczaj wyposażania grobów datujemy w świetle analizy stanowisk śląskich na okres między wiekiem XI a połową wieku XII. Po tym okresie niemal regułą staje się brak wyposażenia i dopiero pod koniec XIII i na początku wieku XIV, wyposażenie powraca, ale już o odmiennym charakterze. Badania archeologiczne w tym roku zostały zakończone, w roku 2010 będą kontynuowane, trwają badania antropologiczne i przygotowywany jest materiał do konserwacji i opracowania.
34 H. Zoll - Adamikowa, op. cii., 1966, cz. I; 11. Kotka - Krenz, Biżuteria północno - zachodnio słowiańska we wczesnym średniowieczu, 1993.
78