Wszystkie podmioty gospodarcze w sektorze prywatnym ze względu na formę organizacyjno-prawną dzielą się na:
• osoby fizyczne, prowadzące działalność gospodarczą we własnym imieniu i na własny rachunek;
• osoby prawne, czyli jednostki posiadające osobowość prawną, tj. spółdzielnie i spółki kapitałowe;
• jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości prawnej, jak np. spółki partnerskie, komandytowe oraz spółki akcyjne.
Podstawowym aktem prawnym regulującym w Polsce działalność gospodarczą jest ustawa z dnia 2 lipca 2004 roku o swobodzie działalności gospodarczej. Działalność gospodarcza jest w niej definiowana jako wszelka działalność wytwórcza, handlowa, usługowa, budowlana i wydobywcza, a także wykonywanie wolnych zawodów - prowadzona w sposób zorganizowany i ciągły w celach zarobkowych i na własny rachunek.
Na kolejnych stronach scharakteryzowano zaprezentowane na rycinie formy organizacyjno-prawne dopuszczone w polskim ustawodawstwie1.
Indywidualna działalność gospodarcza
Przedsiębiorstwo takie jest prowadzone i reprezentowane przez właściciela i to on jest wyłącznym właścicielem całego zysku firmy. Odpowiada on jednak również, jako jedyny, za wszystkie zobowiązania swojej firmy. Zobowiązania te mogą być pokrywane również z majątku osobistego właściciela. Przedsiębiorstwo tego typu bardzo łatwo założyć i zlikwidować. Jest to forma odpowiednia dla małych przedsiębiorstw, które nie wymagają dużych inwestycji. Założenie tego typu firmy jest bardzo proste, wymaga wypełnienia jednego formularza oraz złożenia go w urzędzie gminy.
Formy organizacyjno-prawne scharakteiyzowano na podstawie opisów dostępnych na stronie http://www.praktycznaekonomia.edu.pl/pl/uczen-abc-dzialalnosci-gospodarczej-formy-organizacyjno-prawne-przedsiębiorstw, dostęp z dnia 30.08.2014.