8299308502

przy czym:

to wektor sygnałów odebranych, to wektor sygnałów nadanych, to wektor szumowy, zaś macierz reprezentująca kanał ma taką oto postać:

K K ■■■ K,

*11 *22 *11,

*M *n Km

Jak już wspominano, technika wieloantenowa zapewnia bardzo istotny wzrost realizowalnych szybkości transmisji lub też wysoką jej jakość, która wyraża się przez wartość bitowej stopy błędów BER. W chwili obecnej istnieje szereg algorytmów, pozwalających na implementację systemów wieloantenowych z myślą bądź o bardzo wysokich przepływnościach, bądź o zapewnieniu możliwie wysokiej jakości i wiarygodności transmisji, przy czym rzecz jasna wybór zależy od priorytetów i zastosowań, z myślą o których budowany jest konkretny system. Oba te parametry (tj. wysoka przepływność oraz jakość) stanowią jednakże niejako końcowy efekt wykorzystania systemów MIMO odczuwalny przez ich użytkownika. Rozważając podstawy tego typu systemów należy najpierw skupić się szerzej na zjawiskach fizycznych, które stanowią istotę MIMO i dzięki którym uzyskanie wspomnianych korzyści jest w ogóle możliwe. Chodzi tu przede wszystkim o tzw. zysk dywersyfikacji oraz zysk multipleksacji i oba te pojęcia zostaną obecnie scharakteryzowane.

2.1. Zysk dywersyfikacji [5]

O dywersyfikacji (nadawania i odbioru) była już mowa przy okazji prezentowania systemów MISO i SIMO. W ogólności jest to technika, która pozwala na zmniejszenie wpływu zaników na sygnały przesyłane w sieciach bezprzewodowych. Jak wiadomo z teorii kanału radiowego, jednym z najważniejszych zjawisk, jakie w nim zachodząjest tzw. propagacja wielodrogowa, a jednym z jej negatywnych skutków - właśnie wspomniane zaniki. Co za tym idzie, ani propagacji wielodrogowej, ani zaników jako takich nie da się wyeliminować w przypadku

11