8416073542

Dane nie podane na rysunku:

e_1(t) = I2J2 cos lOOOt V, ^e2(t) ⁼ sin lOOOt V, e3(t) ⁼ 8^2 ^cos lOOOt V jf_t) = 2y/~2 sin lOOOt A

Obliczenia zaczniemy od przekształcenia schematu obwodu do postaci, w której występują dane dla metody symbolicznej.

Występujące w obwodzie siły elektromotoryczne    i    siła

prądomotoryczna mają następujące wartości skuteczne zespolone:

K] - j!2V,

E₂=4V, E₃ = j8 V,

1 = 2 A

Wartość pulsacji: co = 1000

s

Reaktancj e maj ą wartości:

x_LI = iooo-iio~³ =in,

^XL2 =1000-2 10~³ =212,

^XC =---T = m

1000 0,5-10'*

2 A

Rys. 9.5. Schemat zastępczy obwodu przykładowego II

przekształcony do stosowania w metodzie symbolicznej

Schemat zastępczy obwodu przystosowany do stosowania metody symbolicznej, na który naniesiono wyznaczone wartości pokazano na rys. 9.6.

Przystąpmy teraz do przekształcania obwodu. Zaczniemy od zwinięcia elementów połączonych szeregowo i zwinięcia równoległego połączenia gałęzi „5” i „6”’

Gałęzią zastępczą dla szeregowego połączenia idealnej siły prądomotorycznej i dowolnych innych elementów (poza inną siłą prądomotoryczną - taki układ jest niedopuszczalny) jest gałąź z idealną siłą prądomotoryczną - siła prądomotoryczna niejako „wchłania” wszystkie elementy włączone z nią w szereg. Stąd gałąź „1” zwijamy do idealnego źródła Jj=2A. W gałęzi „2” dwie siły elektromotoryczne dodajemy i zastępujemy jedną E₂=(4 + jl2) V. Impedancja zespolona gałęzi zastępczej dla równoległego połączenia gałęzi „5” i „6” wynosi:

4e 2

_2-(-j2)_

2-J2

= 42,

42-2e

^{1 4}

Po tym pierwszym etapie zwijania wyczerpują się możliwości zastępowania gałęzi szeregowych i równoległych gałęziami równoważnymi. Nowe możliwości przekształcania stwarza występowanie w obwodzie gałęzi osobliwych - napięciowej i prądowej. Pozwalają na to znane nam z teorii obwodów prądu stałego twierdzenia o dodawaniu do obwodu idealnych SEM i SPM (por. pkt 2.5 rozdz. 2. z pierwszej części niniejszego skryptu). Stosując je możemy przesunąć do innych gałęzi albo źródło prądowe z gałęzi osobliwej „1” albo źródło napięciowe z gałęzi osobliwej „2”. Skutkiem tego gałąź osobliwa zamienia się w przerwę (gałąź z idealnym