Sprzęgło rozruchowe o budowie podanej na rysunku składa się z członu napędzanego A, napędzającego B oraz n = 4 jednakowych elementów ruchomych C. Elementy te połączone są z członem B za pomocą sprężyn o podatności k = 1-10-® m/N. Zakładając, że elementy C wykonane są ze stali o gęstości p = 7,8-103 kg/m3i mają kształt jednorodnych prostopadłościanów o wymiarach a x b x c = 20 x 40 x 50 mm oblicz:
1. prędkość obrotową wału napędzanego u0, przy którym sprzęgło się włączy (u2 > 0);
2. moment Ms przenoszony przez sprzęgło, gdy nie występują na nim poślizgi, zaś prędkość! obrotowa członu B wynosi u ,= 2-w0;
3. maksymalną ilość ciepła jaka może się wydzielić w sprzęgle, jeśli masa nagrzewających się I elementów wynosi m = 10 kg, ciepło właściwe tych elementów c = 0,6 kJ/kg/K, zaś przyrost! temperatury nie może przekroczyć AT = 250 K;
4. maksymalny czas pracy sprzęgła jeśli człon napędzający B kręci się ze stałą prędkością u,
a człon napędzany A zostanie nagle zatrzymany, zaś przyrost temperatury nie może przekroczyć wartości AT. R. = 119 mm;
120 mm;
fi = 0,4 (wsp. tarcia pomiędzy członem A oraz elementami C). Tarcie pomiędzy członem B oraz elementami C zaniedbać.
Pokazane na rysunku sprzęgło wielopłytkowe przeznaczone jest do przenoszenia mocy N=10 kW przy prędkości obrotowej wału n=600 obr/min. Zredukowany moment bezwładności członu napędzającego /,= 0.02 kg-m2; zaś członu napędzanego l2=0.5 kg-m2. Średnice płytek przyjąć odpowiednio Dw=80 mm; Dz=110 mm. Obliczyć:
1. Maksymalny moment Ms przenoszony przez sprzęgło.
2. Maksymalną siłę Q wywieraną na każdą dźwignię jeżeli liczba dźwigni wynosi z=4, liczba płytek zewnętrznych wynosi n=3, zaś współczynnik tarcia pomiędzy płytkami wynosi p=0.07. Wymiary dźwigni: a = 20 mm; b = 70 mm.
3. Maksymalne naciski na płytki pn.
4. Przyrost temperatury sprzęgła AT w czasie jednego włączenia jeżeli masa nagrzewających się części wynosi rrr= 1 kg, zaś ciepło właściwe c=0,55 kJ/kg/°C. Pominąć oddawanie ciepła do otoczenia.