13
Maria Baranowska, Izabela Cąkała, Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej...
jest zastrzeżona przepisem szczególnym. W wyroku z 18 listopada 1993 r. Sąd Najwyższy przyjął: „Obywatel ma prawo do tego, by jego oparte na prawie materialnym roszczenia i wnioski były rozpatrywane w ramach przewidzianej prawem procedury i w określonych przez prawo formach. Nie jest natomiast zgodne z zasadami konstytucyjnymi takie postępowanie organów administracji, w którym wnioski obywateli załatwiane są poza procedurą i w formach jej nieznanych, powoduje to bowiem stan niepewności prawnej i ogranicza prawo obywateli do ochrony swych uprawnień przed organami administracji publicznej i przed sądami"1.
Kolejną zasadą wywiedzioną przez Trybunał Konstytucyjny z art. 2 Konstytucji jest prawo do sądu, które realizowane jest przez niezależną i niezawisłą kontrolę funkcjonowania administracji publicznej przez sądy. Inną zasadą szczegółową wyodrębnioną przez Trybunał Konstytu-cyjny jest zasada poszanowania praw nabytych. Ma ona istotne znaczenie dla trybów nadzwyczajnych postępowania - stosowana jest głównie przy weryfikacji decyzji administracyjnych oraz przepisów prawa materialnego dopuszczających cofnięcie uprawnień2.
Następną regułą zawartą w Konstytucji RP, a istotną dla prawa i postępowania administracyjnego, jest norma zawarta w art. 7, który stanowi, że: „Organy władzy publicznej działają na podstawie i w granicach prawa". Postulat ten oznacza, iż organy władzy publicznej mogą powstać tylko na podstawie prawa, a normy prawne muszą określać ich kompetencje, zadania i tryb postępowania, wyznaczając tym samym granice ich aktywności. Organy te mogą działać tylko w tych granicach. O ile jednostka ma swobodę działania zgodnie z zasadą, że co nie jest wyraźnie zabronione przez prawo, jest dozwolone, to organy władzy publicznej mogą działać tylko tam i o tyle, o ile prawo je do tego upoważnia, przy czym obywatel może się zawsze domagać podania podstawy prawnej, na jakiej organ podjął konkretną działalność3. Granice praw wyznacza rozdz. III Konstytucji RP. Dla realizacji tej zasady istotną wagę ma wprowadzenie w ustawie zasadniczej zamkniętego katalogu źródeł prawa powszechnie obowiązujących, tj. konstytucja, ustawy, ratyfikowane umowy międzynarodowe, rozporządzenia oraz akty prawa miejscowego obowiązujące na obszarze działania organów, które je ustanowiły.
Wyrok SN z 18 listopadal993 r., sygn. III ARN 49/93, OSNCP 1994, nr 9, poz. 181.
B. Adamiak, B. Borkowski, Kodeks postępowania administracyjnego. Komentarz, Warszawa 2014, s. 41.
W. Skrzydło, Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej. Komentarz, Warszawa 2013, s. 21.