8676616383

- wartość siły jazdy rozwijanej przez ostrogi gąsienicy według (12), czyli wg uproszczonej wersji zależności Wonga - APj_maxw = 9604 N.

Zatem całkowity przyrost siły jazdy wywołany obecnością ostróg wynosi według teorii Bekkera 26833 N (31,2% wartości siły Pj_max), a według teorii Wonga 21199 N (24,6% wartości Siły Pjmax)-

Należy podkreślić, że powyżej przytoczone oszacowania dodatkowej siły jazdy są w bardzo istotnym stopniu uzależnione od mechanicznych właściwości podłoża (wartości c_a, c, 8, <t>).

Na rzeczywistą wartość siły jazdy maszyny gąsienicowej ma także wpływ stopień zagęszczenia podłoża, jego wilgotność, wielokrotność przejazdu maszyny po tym samym jego fragmencie, kierunek jazdy, wartość siły napięcia pasów gąsienicowych i jeszcze wiele innych czynników.

Opis laboratoryjnego stanowiska badawczego.

Zasadniczym celem ćwiczenia jest obserwacja i zrozumienie współpracy gąsienicowego układu jezdnego z ośrodkiem gruntowym. Stanowisko pozwala także na określenie ilościowych relacji pomiędzy takimi parametrami jak poślizg, czy kształt płyty gąsienicy, a rozwijaną siłą jazdy pojazdu modelowego.

Stanowisko laboratoryjne przedstawione zostało na rysunku 12. Jego podstawowym elementem jest modelowy pojazd gąsienicowy (1) z pojedynczą gąsienicą. Pojazd gąsienicowy jest umieszczony w tzw. „kanale glebowym” (2), który jest poruszającym się w prowadnicach pojemnikiem z ośrodkiem gruntowym (3).

Dwa układy napędowe pozwalają na zmianę kierunku jazdy modelowego pojazdu i kanału glebowego oraz bezstopniową zmianę prędkości jazdy kanału. Pozwala to na symulowanie wielu zjawisk, w tym, szczególnie istotnego przy współpracy, poślizgu gąsienicy w stosunku do podłoża. Układ napędowy pojazdu modelowego składający się z silnika elektrycznego (4), przekładni mechanicznej (5) i łańcuchowej (6) widoczny jest na rysunku 12. Układ napędowy kanału glebowego (niewidoczny na rysunkach) składa się z silnika elektrycznego, przekładni mechanicznej oraz łańcucha służącego do poruszania pojemnikiem z ośrodkiem gruntowym. Układy sterowania zostały przedstawione na rysunku 13 i są opisane w dalszej części niniejszej instrukcji.

Układ pomiarowy składa się z czujnika tensometrycznego siły jazdy (7), wzmacniacza, przetwornika analogowo-cyfrowego oraz komputera PC służącego do rejestracji dokonywanych pomiarów. Czujnik tensometryczny zamontowany jest poziomo pomiędzy sztywną nieruchomą ramą a pojazdem gąsienicowym

Konstrukcja modelowego pojazdu pozwala na zmianę pasa gąsienicy co daje możliwość określenia zmian wielkości siły jazdy w funkcji kształtu ostrogi.

12