Przedmowa
Pamięci moich Nauczycieli Profesorózo Władysława Łoskiezińcza, Zygmunta Jasiewicza i Tadeusza Malkiewicza pracę tę poświęcam
Niniejszy podręcznik został opracowany na podstawie skryptów akademickich pt. Metaloznawstwo, cz. I i II wydawanych przez Wydawnictwo Akademii Górniczo-Hutniczej w Krakowie w latach 1977-1982. Pierwsze jego wydania różniły się od innych podręczników z tej dziedziny tym, że oprócz aspektów praktycznych zawierały obszerną podbudowę teoretyczną opartą na teorii dyslokacji. Miały m.in. wyodrębnione rozdziały poświęcone obróbce cieplno-plastycznej, inżynierii powierzchni z uwzględnieniem nowoczesnych obróbek powierzchniowych, takich jak laserowe, plazmowe, jonowe, implantacyjne, w złożu fluidalnym, co było wówczas nowością. W kolejnych wydaniach wprowadzałem różne uzupełnienia dotyczące nowych materiałów i technologii, np. szkieł metalicznych, stopów z pamięcią kształtu, spieków i kompozytów, nanomateriałów, biostopów, a także nowych metod badania materiałów (np. mechaniki pękania i korozji). Dokonywałem także zmian wynikających z nowelizacji norm. wprowadzaniem norm europejskich, a także dla poprawy w alorów dydaktycznych podręcznika.
W bieżącym wydaniu, wprowadziłem liczne uzupełnienia (np. nanokompozyty, pianki metalowe i gazary, intermetaliki, metale rzadkie, biostopy, materiały inteligentne, nowe stopy tytanu, magnezu i in.). Usunąłem rozdział „Metody badawcze” z wyjątkiem podrozdz. dotyczącego korozji (został przeniesiony do rozdz. 14 - Metody inżynierii powierzchni), ponieważ ukazała się na ten temat w Wyd. Pol. Świętokrzyskiej książka mojego autorstwa: „Metody badania tworzyw metalicznych" obejmująca większą ilość metod i w poszerzonym zakresie, a poza tym jest dostępny skrypt z cyklu Repetytorium z materiałoznaw stwa, cz. VII - „Metody badania mate-riałów metalowych", wydany w Politechnice Świętokrzyskiej oraz książka „Materiałoznawstwo w pytaniach i odpowiedziach", w której jest rozdział poświęcony metodom badań. W przygotowaniu jest także książka - praca zbiorowa - pt. „Metody badawcze w inżynierii materiałowej", będąca III wydaniem, zmienionym i uzupełnionym, skryptu AGH pt. „Nowoczesne metody badawcze w metalurgii i metaloznawstwie", w której są one omówione najszerzej. Zamiast metod badawczy ch zamieściłem aneks, w którym są zawarte stosowane w książce jednostki charakteryzujące własności mechaniczne. Rozszerzony został także rozdz. 14. - Metody inżynierii powierzchni, w zw iązku z burzliwym rozwojem tej dziedziny.
Ponieważ książka jest adresowana przede wszystkim do studentów pragnących się specjalizować w kierunku metaloznawstwa i inżynierii materiałowej, zawarte są w niej liczne odsyłacze do literatury’ umożliwiającej rozszerzenie wiedzy w określonych dziedzinach, które mogą być przydatne dla dyplomantów’ i doktorantów. Mogą z mej korzystać również studenci wydziałów mechanicznych i pokrew nych. Jest też polecana dla słuchaczy' studiów podyplomowych oraz inżynierów produkcyjnych pragnących zaktualizować swoją wiedzę.
W książce tej składy stopów są podawane przeważnie w procentach masowych (nawet wówczas, gdy nie jest to zaznaczone), jeśli w atomowych - jest to zapisane: % at. W różnych
9