8955898785

208

Wynik ujednolicenia, a szczególnie układ klas konstrukcji reprezentowanych przez wymiary główne, ma jedynie znaczenie orientujące twórcę uporządkowanej rodziny konstrukcji, przy wyborze układów klas konstrukcji elementów

208

G3£D

1    tnmcKm mu aut jici • rV)

2    oaCitK KMłKi *S\ l    cęSTSf X*    raS

1 CŁCtM HMttO m? I    Z    CZO»OŹd

w««ajcto« *•nrti

4 oau wofr cus H mtou u    i r«t rnmMtc

MM    _

—r—r——i>W >-    m ——«

V«*    A*. «us n ixmu m ats’^0 wagucTf g rymTJ

| *Wi CWttftfOr ijU I UMUCDC MHtfO *r»** *ę, _iW fjł -—;-

2A«> I3CT.4CJ fjwiet 1 ; tujim ofitne

j— - yr.T^Ł-___    «¥ «ixj m&fe t<n5>

wuw mo swui» ntmi au; tęwo w; uu* »u *** swt mej swoa «<n5>

muca* met cus «u ttwurt nrofci ■ cmcr»r jjtoojcoro. i ygmurn aixx ytaft*

***•

Ry». $.8.42. Optymalizacja różnorodności wartości wymiarów metodą relacji sprzężeń (program GEN261)

Fig. 5.8.42. Optimizing of vanability of dimensions valucs using the method of conjugations relation (program GEN26I)

Zgodnie z ustaloną kolejnością, według digrafu kolejności konstruowania GK^Il^j

(rozdz 5.7) oraz grafu relacji sprzężeń G/n*'), przeprowadza się ujednolicanie wartości

wymiarów elementów według schematu przedstawionego na rys. 5.8.42.

Istotnym składnikiem metody jest spełnianie relacji sprzężeń, co przedstawiono w rozdz.5.8.1. Sprzężenia zewnętrzne są weryfikowane zarówno przed ujednolicaniem wartości elementu, jak również po ujednoliceniu wartości wymiarów. Wynikiem metody jest elastyczne przyporządkowanie wektorom potrzeb wektorów konstrukcji

X’—^łł-»Y"^,;(j = l,jz), gdzie i>m.    (5.140)

Przyporządkowanie 5» jest najczęściej przyporządkowaniem powtarzalnym, które w postaci macierzy typowielkości lub modułów konstrukcyjnych można zapisać w postaci

1    1    ..    I    1

12 1 1

2    2    2    2

IW il    IWj2    ••    IDf    •    nijjj

m„    •• nt_u j • nij^

Model tworzenia przyporządkowania S» przedstawiono na rys. 5.8.42. Zastosowano programy GEN323 i GEN261, należące do pakietu programów CADPG. Klasyfikacja hierarchiczna za pomocą programu GEN323 realizowana jest w sposób wsadowy dla wszystkich konstrukcji elementów Uruchomienie programu możliwe jest w każdym momencie po przekształceniu cech konstrukcyjnych elementu Danymi wejściowymi są:

•    wektory zuni Pikowanych potrzeb X* ,

•    wektory wymiarów głównych Y “, gdzie m*i.

•    wektory konstrukcyjne elementów Y*‘, gdzie m^ci

•    graf relacji sprzężeń G^fl **! \.

Wyróżniono następujące stadia metody:

1)    klasyfikacja hierarchiczna konstrukcji reprezentowanych przez główne wymiary wraz z zapisem dendrogramu i układów klas (układy klas są wstępnymi układami klas dla klasyfikacji prostej - program GEN323 oraz DENDRO.LSP).

2)    klasyfikacja ncracyjna konstrukcji reprezentowanych przez główne wymiary WGi, (program GEN261),

3)    kryterialny wybór układu klas konstrukcji U^{A’(i = 1,NO)). na podstawie: funkcji celu (FC1 - FC7), redundancji masy, redundancji względnych kosztów wytwarzania.