8955898853

250

a)    dalszy rozwój metod: intuicyjnych, systematycznych i algorytmicznych, rozwijających wariantowośó rozwiązań konstrukcyjnych.

b)    kontynuacja metod oceny wariantów rozwiązań konstrukcyjnych,

c)    tworzenie nowych typów „adapterów" pozwalających na zwiększenie liczby kombinacji łączenia typowych rozwiązań konstrukcyjnych.

3.    W zakresie doboru ilościowych cech konstrukcyjnych:

a)    opracowanie metody doboru wartości wymiarów z    zastosowaniem sieci

neuronowych, gdzie na poziomic uczenia sieci korzysta się z istniejących przyporządkowań P° czym dla struktury sieci neuronowej odpowiadającej rodzinie konstrukcji generowanie wartości wymiarów elementów dla nowych wartości cech charakterystycznych,

b)    kontynuacja    rozwoju zastosowania    operatorów wyznaczania wartości

wymiarów, szczególnie poprzez dalsze wdrażanie MBS i MEB. Szczególnie uzasadnione jest rozwijanie analizy wariantowej z zastosowaniem MES w zakresie spełniania relacji sprzężeń między współdziałającymi modelami elementów (zagadnienie kontaktu).    Wymaga to    opracowania analizy

wariantowej MES: zorientowanej na typowe rozwiązania konstrukcyjne, uwzględniającej różne formy kontaktu między modelami 3D,

c)    kontynuacja    tworzenia modułów    programowych    z zastosowaniem

programowania obiektowo zorientowanego i rozszerzanie bazy algorytmicznego doboru wartości wymiarów.

4.    W zakresie optymalizacji różnorodności wartości wymiarów:

a)    dalszy rozwój metod automatycznej klasyfikacji, szczególnie w zakresie wyboru optymalnego układu klas konstrukcji z zastosowaniem klasyfikacji hierarchicznej, itcracyjnęj oraz wprowadzanie dodatkowo metody z zastosowaniem teorii grafów,

b)    kontynuacja metod wyznaczania relatywnych kosztów wytwarzania w celu określania redundancji kosztów układów klas i rozszerzanie ich o relatywne koszty eksploatacji i recyrkulacji.

5.    W zakresie tworzenia reguł doboru oraz zapisu konstrukcji uporządkowanych:

a)    opracowanie nowych metod tworzenia graficznych programów doradczych, zorientowanych na rodziny konstrukcji i technologii, ze szczególnym uwzględnieniem metod rozwijanych w Katedrze Podstaw Konstrukcji Maszyn.

b)    zastosowanie w programach graficznych metod pozwalających na automatyczną weryfikację cech konstrukcyjnych uporządkowanych rodzin konstrukcji, jak np analizy tolerancji, spełnienia relacji sprzężeń.

6.    W zakresie tworzenia uporządkowanych technologii:

a)    zastosowanie metody obiektów elementarnych (całostek) do tworzenia uporządkowanych technologii odpowiadających uporządkowanym konstrukcjom,

b)    opracowanie metod tworzenia i oceny wariantów technologicznych.

7. W zakresie recyrkulacji środków technicznych w uporządkowanych rodzinach konstrukcji:

a)    rozwój metod określania kosztów użytkowania i recyrkulacji w celu kryterialnego wyboru elementów do utylizacji i regeneracji,

b)    kontynuacja rozwoju metod recyrkulacji środków technicznych utworzonych na podstawie uporządkowanych rodzin konstrukcji, którym odpowiada powtarzalność regenerowanych elementów,

c)    opracowanie nowych metod generowania dokumentacji regeneracyjnej elementów, z uwzględnieniem również zastosowania do tego celu symulacji procesów obróbczych-

Zdaniem autora, realizacja zadań wynikających z zarysowanych kierunków dalszych badań oraz zgromadzonej wiedzy umożliwia opracowanie zintegrowanego zbioru algorytmicznych metod tworzenia uporządkowanych rodzin: konstrukcji, technologii i im odpowiadających procesów recyrkulacji. Zadanie to może być podjęte przez zespół pracowników realizujący prace naukowe na potrzeby zakładów wytwórczych.