9414912903

Kod przedmiotu			Liczba lcnktów LCTS
Nazwa przedmiotu	Metody dyfrakcyjne w analityce
Jednostka prowadząca	Instytut Chemii, Ochrony Środowiska i Biotechnologii
Kierunek studiów, specjalność	Chemia studia stacjonarne II stopnia - -specjalność Analityka
Rok, semestr,			Formy zajęć			Punkty ECTS
formy zaj^ć i liczba godzin	Rok	Semestr	wykład	konwersatorium/ ćwiczenia	laboratorium
	II	4	30
Kierownik i realizatorzy	Wykład: prof. dr hab. Volodvmvr Pavlvuk
Przedmioty wprowadzające i wymagania wstępne	Chemia ogólna, chemia fizyczna, chemia analityczna, krystalografia
Założenia i cele nauczania	Celem przedmiotu jest zapoznanie studentów z zagadnieniami rentgenografii, neutronografii oraz elektronografii strukturalnej, nauczyć podstaw metod dyfrakcyjnych i posługiwania się nimi w badaniach analizy fazowej próbek, analizy jakościowej i ilościowej, struktury kryształów pojedynczych oraz próbek polikrystalicznych. Ponadto celem jest zapoznanie studenta z nowoczesnymi programami komputerowymi które wykorzystują się dla rozwiązania, udokladniania, wizualizacji graficznej oraz analizy krystalochemicznej związków chemicznych.
Ramowy program przedmiotu	■    Rodzaje promieniowania stosowanego w badaniach dyfrakcyjnych (rentgenografia, neutronografia, elektronografia). ■    Jakościowa analiza fazowa: identyfikacja faz krystalicznych. Opis zidentyfikowanych faz krystalicznych. Modelowanie dyfraktogramów teoretycznych. Identyfikacja faz za pomocą baz danych struktur krystalicznych ICDD. ■    Specyficzne zastosowania metody proszkowej - analiza wielkości krystalitów i naprężeń. Stopień krystalizacji. Preferowana orientacja, badania tekstury. ■    Analiza ilościowa: analiza fazowa w różnych warunkach. Metody ilościowej analizy fazowej: metoda bezpośredniego porównania natężeń refleksów, metoda wzorca wewnętrznego, metoda wzorca zewnętrznego. ■    Określenie składu chemicznego faz krystalicznych. Metoda dyspersji energii promieniowania rentgenowskiego (EDS). Metoda dyspersji długości fali promieniowania rentgenowskiego (WDS). ■    Określenie składu chemicznego roztworów stałych. ■    Badania przemian fazowych za pomocą dyfrakcji rentgenowskej. Badania dyfrakcyjne insitu. ■    Badania dyfrakcyjne w dziedzinie ciekłych kryształów, i pokryć cienko warstwowych. Metoda SAXS (Small-Angle X-ray Scattering). ■    Analiza danych eksperymentalnych rentgenowskiej analizy strukturalnej kryształów pojedynczych. Metody rentgenowskie fotograficzne. Nowoczesne metody dyfraktometrji monokryształów. ■    Interpretacja danych dyfrakcyjnych.
Forma i warunki zaliczenia przedmiotu	Wykład zaliczenie
Metody dydaktyczne	Wykład: wykład autorski z wykorzystaniem środków audiowizualnych
Literatura podstawowa i uzupełniająca	1.    Z. Kosturkiewicz - „Metody krystalografii”, PWN, Warszawa, 2000 2.    Luger P. - „Rentgenografia strukturalna monokryształów”, PWN, Warszawa, 1989 3.    Van Meerssche M„ Feneon-Dupont J„ Krystalografia i chemia strukturalna, PWN, 1986