Rys. 11. Schemat bloku 900 MW z instalacją separacji i sprężania CO2 (K -supemadkrytyczny kocioł parowy, WP - część wysokoprężna turbiny parowej, SP - część średnioprężna turbiny parowej, NP - część niskoprężna turbiny parowej, KND - kondensator, RH - podgrzewacze regeneracyjne wody, PS - pompa skroplin, GPO - główna pompa obiegowa, G - generator, SE - silnik elektryczny, ABS - absorber, DES - desorber, REG -wymiennik regeneracyjny aminy, WSP - wentylator wyciągowy spalin, CHSP - chłodnica spalin, CHAM - chłodnica aminy, SĘPI - osuszacz spalin, SEP2 - osuszacz CO2, PI - pompa aminy bogatej, P2 - pompa odseparowanych skroplin)
6. Integracja instalacji wychwytu i sprężania CO2 z blokiem parowym
Instalacje wychwytu CO2 ze spalin zaznaczono na rys. 11. Spaliny z kotła przesyłane są do instalacji przy użyciu wentylatora (WSP). Po ochłodzeniu w chłodnicy dostają się do absorbera gdzie za pomocą sorbentu pozbawiane są dwutlenku węgla. Spaliny bez CO2 i po wykropleniu wilgoci w separatorze fazowym, emitowane są przez chłodnię kominową do otoczenia. Sorbent bogaty w rozpuszczony w nim dwutlenek węgla przepływa przez pompę (PI) oraz wymiennik regeneracyjny do desorbera. W desorberze w wyniku podgrzania przez ciepłą parę wodną, bogaty roztwór aminy uwalnia CO2. Dwutlenek węgla po odseparowaniu wilgoci trafia do stacji sprężarek, skąd transportowany jest do miejsca składowania. Amina oraz woda spływają do komory desorbcyjnej i dalej do reboilera (wymiennika ciepła) zasilanego parą z bloku energetycznego. Część roztworu sorbentu (bogatsza) wraca do
12