9752256281

odprowadzane są w dwóch chłodnicach i dwóch separatorach H₂0 (jeden ze spalin, drugi z C0₂) oraz chłodnic międzystopniowych sprężarek C0₂. Wielkości te zestawiono w tabeli 3.

Tabela 3. Moc cieplna w MW konieczna do odebrania z instalacji CCS

Separator C0->/H->0 (SEP2)	163,7
Chłodnica spalin (CHSP)	12,6
Chłodnica sorbentu (CHAM)	135,9
Separator Spaliny/H20 (SĘPI)	161,8
Chłodnice sprężarek C02	79,1
Razem	552

Sumaryczna wartość mocy z tabeli 3 po podzieleniu przez strumień wychwyconego C0₂ pozwala wyznaczyć wskaźnik zapotrzebowania na chłodzenie instalacji CCS równy 3,76 MJ/kgC0₂. Trzeba zwrócić uwagę, że strumień ciepła oddawanego przez parę w skraplaczu wynosi 740 MW. Dodając do tego strumień ciepła z chłodzenia urządzeń potrzeb własnych bloku uzyskujemy około 770 MW. Moc cieplna z tabeli 3 stanowi około 72% tej ostatniej wartości.

Moc cieplna instalacji CCS może być wykorzystana w obiegu turbiny parowej, co poprzez likwidację parowych podgrzewaczy regeneracyjnych prowadzi do wzrostu mocy turbiny A7V_e| tak jak to opisano szczegółowo w punkcie 4.3.

W tabeli 4 w oparciu o [25] zebrano rezultaty obliczeń wzrostu mocy turbiny parowej przy wykorzystaniu ciepła z instalacji CCS (z chłodnic sprężarek CO2) do podgrzewu kondensatu w układzie regeneracji. Rozpatrywano dwa warianty (Obydwa dla węgla kamiennego i brunatnego): A - wykorzystuje się 86,7 MW ciepła, B - 79,4 MW. Występująca sprawność w tabeli 4 i 5 wyznaczono z zależności:

(12)

7 =

7V_el - 7V_spi +AN_ei

gdzie: N_ei - moc brutto turbiny parowej (900 MW), jV_spr - moc elektryczna sprężarki CO2, m_PAL ■ W_d - strumień energii chemicznej paliwa.

Tabela 4. Wzrost mocy układu i jego sprawność przy wykorzystaniu ciepła z instalacji CCS do podgrzewu wody zasilającej w układzie turbiny parowej

Parametr    Wartość

Paliwo	Węgiel kamienny		Węgiel brunatny
Wariant	A	B	A	B
ANei, MW	17,5	14,5	21,9	17,7
tj, %	46,1	46,3	43,0	43,2

Ciepło z instalacji CCS można także wykorzystać do wytwarzania dodatkowej mocy elektrycznej w obiegu ORC. Zasada działania Organicznego Obiegu Rankiene'a jest analogiczna do klasycznego obiegu Clausiusa - Rankiene'a. Różnica polega na wykorzystaniu innego medium roboczego jakim jest ciecz o niskiej temperaturze wrzenia (niskowrząca) i małej entalpii parowania. Umożliwia to wykorzystanie ciepła niskotemperaturowego do produkcji energii elektrycznej.

15