Image013901

GÓRNY EGIPT

wego brzegu kanży, z tobą trzech ludzi 5 dwóch niech śpi, jeden niech czuwa. My, od prawego... Dwóch tylko z nami... Jeden niech stanie także od szpicy, chociaż trudno, aby nas stamtąd podeszli. Teraz oczy natężone, kurki odwiedzione... I nie spać!»

«Dwunasta! to już noc wprawdzie przepędzona na Nilu, ale dziś nie wesele!»

«Kto pierwszy zobaczy co ruszającego się w cieniu, lub szeleszczącego po wodzie, niech strzela na alarm z pistoletu...» Szczęściem, że wiatr ucichł, noc ładna, a księżyc srebrzy tak pięknie uspokojoną w gniewie rzekę. Jest to godzina, o której przechadzają się Diwy.

Ja tymczasem będę ci opowiadał anegdoty. Bo spodziewam się, że ci się spać nie chce, a choćby się i chciało, to trudno!... Nacóżżeś się, bracie, wybierał ze mną do Górnego Egiptu?

Jutro albo pojutrze, będziem płynąć obok dość pięknego miasta Keneh zwanego, mającego około 18.000 ludności. W tern mieście od lat dwóch, znajduje się dziesięć tysięcy sylfid publicznych... Muszę ci opowiedzieć, jak one tam spadły z nieba.

Parę lat temu, gdy Mehmed-Ali zimował w Kairze, pewien bogobojny i zamożny hadzi (to jest pielgrzym z Mekki), przyszedł jednego razu do niego, na czele deputacji złożonej z samych muzułmanów przykładnych i przedstawił baszy przyzwoitemi wyrazy, że naród wiernych uprasza go o zapobieżenie bezprawiom i zgorszeniom, których były od pewnego czasu

128