988046947

Polskie parki narodowe w liczbach 361

takiego zabiegu nie sa w pełni obiektywne. W przypadku parków narodowych właściwsze wydaje sie przyjęcie do obliczeń granic rzeczywistych, a nie zgene-ralizowanych. Uzyskane wyniki liczbowe określają wtedy rozwinięcie granic parków, nie wyjaśniając, w jakim stopniu ma na to wpływ kształt obiektu, a w jakim krętość granicy.

Tab. 2. Współczynnik Graveliusa (K) i długość boków prostokąta równoważnego Gravelius coefficient (K) and side lengths of equivalent rectangle

Park narodowy	K	L km	1 km	L/l
Bory Tucholskie	1,62	17,23	2,80	6,15
Białowieski	1,83	29,96	3,52	8,51
„Ujście Warty”	1,95	28,26	2,80	10,09
Gór Stołowych	2,03	24,46	2,40	10,19
Wigierski	2,19	44,66	3,36	13,29
Babiogórski	2,19	21,19	1,59	13,33
Kampinoski	2,47	81,86	4,72	17,34
Tatrzański	2,53	62,35	3,39	18,39
Roztoczański	2,69	42,17	2,01	20,98
Pieniński	2,81	23,27	1,01	23,04
Słowiński	2,85	66,83	2,78	24,04
Gorczański	2,94	42,37	1,65	25,68
Woliński	2,98	53,63	2,04	26,29
Bieszczadzki	3,06	90,13	3,24	27,82
Wielkopolski	3,06	45,93	1,65	27,84
Drawieński	3,18	58,54	1,94	30,18
Narwiański	3,43	51,04	1,44	35,44
Karkonoski	3,43	44,55	1,25	35,64
Ojcowski	3,63	29,28	0,74	39,57
Poleski	3,85	66,46	1,46	45,52
Biebrzański	4,25	181,43	3,26	55,65
Świętokrzyski	4,27	65,40	1,17	55,90
Magurski	7,71	190,86	1,02	187,12

Współczynniki dla polskich parków obliczono biorąc w rachubę granice zewnętrzne. Dane o ich długości nie są publikowane, a uzyskano je dzięki uprzejmości dyrekcji parków. Wprawdzie stopień dokładności, z jaką zostały one określone, jest różny, nie uniemożliwia to jednak porównania rozwinięcia granic parków. Rozpiętość współczynnika w polskich parkach jest duża - od 1,6 do 7,7 (ryc. 4). Tylko trzy parki: „Bory Tucholskie”, Białowieski i „Ujście Warty” mają współczynniki mniejsze od 2, co wynika z ich zwartego kształtu i mało skomplikowanych granic. Małe współczynniki - do 2,2 - charakteryzują