9994344700

zabiegach kriomedycznych można wyróżnić krioterapię i kriochirurgię.

Termin krioterapia lub kriostymulacja odnosi się do działań leczniczych mających na celu obniżenie temperatury powierzchni ciała w krótkim czasie 120-180 s. Działanie zimna nie powoduje destrukcji tkanek. Celem zabiegu krioterapeutycznego jest wywołanie i wykorzystanie fizjologicznych reakcji organizmu na zimno, a także wspomaganie leczenia podstawowego i ułatwienie leczenia ruchem. W celu pobudzenia układu obronnego cały organizm lub jego fragment poddaje się działaniu bardzo niskiej temperatury. Krioterapię dzieli się ze względu na rozległość oddziaływania niskiej temperatury na miejscową oraz ogólnoustrojową.

Krioterapia ogólnoustrojową lub ogólna oznacza zabieg, któremu poddany jest cały organizm pacjenta. Krioterapeutyczne zabiegi ogólnoustrojowe wykonuje się w kriokomorach, w których lokalnie temperatura może być niższa od 120 K. Czas przebywania pacjenta w kriokomorze wynosi od 0,5 do 3 minut. Kriokomora jest pomieszczeniem o kubaturze rzędu 40 m3 podzielonym na dwie części - przedsionek i komorę właściwą (rys. 3). Przedsionek spełnia rolę pomieszczenia przejściowego, w którym utrzymuje się temperaturę na poziomie 240 K. W jego wnętrzu następuje adaptacja organizmów pacjentów do niskiej temperatury. Przedsionek stanowi barierę dla wilgoci stanowiącej jeden z podstawowych problemów eksploatacyjnych kriokomór. Wewnątrz komory właściwej utrzymuje się gradient temperatury powietrza od około 150 K na wysokości 60 cm do około 200 K na wysokości 170 cm nad podłogą. Obniżenie i utrzymanie temperatury w przedsionku oraz w komorze zapewniają lamelowe wymienniki ciepła zasilane ciekłym azotem. Powietrze oddechowe wtłaczane do pomieszczeń poddaje się procesowi oczyszczania z wilgoci i dwutlenku węgla oraz równoczesnemu oziębianiu w kriooczyszczalnikach.

Powietrze