106095733

WPROWADZENIE

Ostatnie lata w szkolnictwie ekonomicznym charakteryzują się poszukiwaniem nowych rozwiązań metodycznych. Rozwiązań, uwzględniających specyfikę tego kierunku kształcenia. Jednocześnie w uczelniach ekonomicznych zaczęto prowadzić prace badawcze nad szeregiem problemów dydaktyczno-wychowawczych.

Nacisk na podwyższanie jakości kształcenia, wynikający z potrzeb rozwoju społeczno-gospodarczego, wywołuje zwiększone zainteresowanie środowisk akademickich problematyką metodyczną. Wyraża się to, między innymi, w rozwoju form kształcenia i doskonalenia pedagogicznego nauczycieli akademickich, w powołaniu jednostek obsługi, jakimi są pracownie metod i środków dydaktycznych.

Dotychczasowe publikacje w dziedzinie metodyki kształcenia ekonomistów nie dają całościowego obrazu problemów badawczych oraz zagadnień praktyki dydaktycznej. Zamierzeniem autora niniejszego opracowania jest prezentacja zasadniczych problemów i stosowanych rozwiązań metodycznych. Zawarte w tytule określenie „zarys” uprzedza czytelnika o niekompletności systemu twierdzeń teoretycznych tej rozwijającej się dyscypliny naukowej.

Przy opracowywaniu publikacji brano pod uwagę jej przydatność dla nauczyciela akademickiego uczelni ekonomicznej. Wiele prezentowanych problemów wymaga dalszych badań i prac eksperymentalnych, związanych z wdrażaniem do procesu dydaktycznego proponowanych rozwiązań. Tak więc z jednej strony czytelnik spotyka się tu z problemami otwartymi, z drugiej zaś z konkretnymi, sprawdzonymi rozwiązaniami metodycznymi /głównie w obrębie metod dydaktycznych/.

Oczekiwania nauczycieli w stosunku do nauk pedagogicznych wiążą się z poszukiwaniem recept na sukces dydaktyczny. Oczekiwania te nie są z zasady spełniane. Prawdą jest, że metodyki kształcenia są w aspekcie praktycznym w dużej mierze dyscyplinami normatywnymi. Jednakże normatywność ta ma swoje granice, wynikające z charakteru procesu dydaktyczno-wychowawczego. Uczynione zastrzeżenie ma jeszcze jeden bardzo doniosły aspekt. Wskazuje bowiem na konieczność samodzielnego i twórczego rozwiązywania konkretnych problemów pracy dydaktycznej, poszukiwania nowych rozwiązań, unikania rutyny i schematyzmu.