Stosowane są trzy metody nasycania (rys. 26.16).
• Nasycenie kapilarne polega na tym, że dowolna niewielka część powierzchni szkieletu styka się z ośrodkiem nasycającym (rys. 26.16a). Siły kapilarne są wystarczające, aby ciekły metal został wciągnięty i wypełnił wszystkie pory szkieletu.
• Nasycenie zanurzeniowe polega na całkowitym zanurzeniu spieczonego szkieletu w ciekłym metalu czy stopie, przy czym działanie kapilarne porów powoduje wciągnięcie stopionego metalu w głąb materiału (rys. 26.165).
• Nasycenie przez nałożenie na porowaty szkielet odpowiedniej ilości metalu lub stopu nasycającego, który po nagrzaniu do odpowiedniej temperatury ulega roztopieniu i wnika w pory szkieletu (rys. 26.16c).
W wyniku procesu nasycania otrzymuje się materiały o lepszych własnościach mechanicznych w porównaniu z materiałami otrzymanymi metodą prasowania i spiekania. Metoda nasycania
Rys. 26.16. Metody nasycania porowatych szkieletów a) nasycanie kapilarne, ■b) nasycanie zanurzeniowe, c) nasycanie przez nałożenie materiału nasycającego
1 — porowata kształtka, 2 — ciekły metal lub stop, 3 — nakładka z łatwo topll--wego metalu lub stopu, i — elementy grzejne, 5 — piec do nasycania
znajduje szerokie zastosowanie przy produkcji styków elektrycznych, materiałów łożyskowych, stali nasycanej miedzią i innymi metalami, materiałów ceramiczno-metalicznych, a ostatnio stosowana jest również do produkcji materiałów dla techniki rakietowej.