1108720498

2/2015 FARMACJA REGIONU PÓŁNOCNO-WSCHODNIEGO 9

niezgodny z prawem Unii Europejskiej, tymczasem Biuro Analiz Sejmowych wyraźnie stwierdziło w swojej opinii, że proponowane przez samorząd aptekarski przepisy zobowiązujące do zapewnienia stałych dostaw leków refundowanych w ilości niezbędnej do zaspokojenia potrzeb pacjentów nie są sprzeczne z dyrektywą 2001/83/WE. W trakcie prac legislacyjnych nasza poprawka, zgodnie z sugestiami przedstawiciela strony rządowej i niektórych posłów, między innymi posła Rajmunda Millera z PO, była modyfikowana. Próbowaliśmy uwzględniać zgłaszane, merytoryczne uwagi. Niestety, wszelkie nasze propozycje byty odrzucane. Cały czas odbijaliśmy się od ściany. Jednocześnie ani rząd, ani posłowie rządzącej koalicji nie zgłosili własnych propozycji. Postawa przedstawiciela Ministerstwa Zdrowia była jednoznacznie negatywna, a argumenty przeciwko przyjęciu poprawki NIA pokrywały się ze stanowiskiem organizacji reprezentujących producentów leków.

Posłowie Platformy Obywatelskiej, Polskiego Stronnictwa Ludowego i Sojuszu Lewicy Demokratycznej podczas głosowania w Sejmie 9 kwietnia 2015 r. nie poparli wniosków mniejszości (zgłosili posłowie Prawa i Sprawiedliwości), które były zgodne z propozycjami samorządu aptekarskiego. Uchwalono ustawę, w której nie stworzono mechanizmu prawnego, który umożliwi odróżnienie „zagrożenia brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” z powodu eksportu leków od „zagrożenia brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej” spowodowanego praktykami firm farmaceutycznych. Oznacza to, że mogą zaistnieć przy padki, gdy rygory wprowadzone w ustawie w zakresie ograniczania eksportu leków zastosowane zostaną do sytuacji, które nie mają nic wspólnego z eksportem leków.

Ustawa nie przewiduje w zasadzie żadnej procedury i kryteriów pozwalających ustalić, jakie leki są „zagrożone brakiem dostępności na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej”. Szczególnie widoczny jest ten problem na etapie ustalania pierwszego wykazu produktów leczniczych, środków spożywczych specjalnego przeznaczenia żywieniowego oraz wyrobów medycznych zagrożonych brakiem dostępności na terenie Polski.

Ustawa nie przewidziała żadnej regulacji, która zapobiegałaby brakom dostępności do leków na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej, które są wynikiem nieuzasadnionych ograniczeń dystrybucji przez finny farmaceutyczne oraz współpracujące z nimi wybrane hurtownie farmaceutyczne. Nie ma