1108720960

12

Od 1990 roku zaczęto prowadzić badania nad wpływem polimorfizmu ESR/PvuU na cechy reprodukcyjne u świń należących do różnych ras. Stwierdzono korzystne oddziaływanie genotypu BB na liczbę urodzonych prosiąt, żywo urodzonych i odsądzonych zarówno u rasy wielkiej białej, jak i landrace [7, 51, 96, 99, 100, 101, 132], Polimorfizm ESR/Pvu\\ może być rozważany jako gen główny dla liczebności miotu, przy czym odnotowano różnice dla wielkości miotu pomiędzy rasami wielka biała a landrace oraz genotypami [1, 107, 109, 136], Niewielką zależność stwierdzono pomiędzy genotypem ESR/Pvul\ a liczbą prosiąt w kolejnych oproszeniach [81],

Rothschild i wsp. [131] oraz Rolirer i wsp. [130] uważają, że polimorfizm ESR/Pvu\\ należy do genów głównych wpływających na liczbę urodzonych prosiąt. W swoich badaniach wyżej wymieniem autorzy stwierdzili istotne statystycznie różnice w liczbie urodzonych prosiąt na korzyść genotypu BB zarówno u świń rasy wielkiej białej, jak i Meishan. Bardzo zbliżone obserwacje poczynili Short i wsp. [137] wskazując na przewagę loch o genotypie BB. Wpływ genotypów na liczebność miotu można przedstawić: AA <AB < BB [174],

Goliasova i Wolf [37, 38] badając polimorfizm ESP/Pvul\ u świń rasy wielkiej białej czeskiej stwierdzili przewagę loch o genotypie AA pod względem cech rozrodczych w stosunku do loch o genotypie BB. Natomiast lochy o genotypie AB wykazywały wartości pośrednie pod względem liczby prosiąt żywo urodzonych, liczby prosiąt urodzonych oraz liczby prosiąt odsądzonych. Podobne zależności obserwowali Horogh i wsp. [47] w stadzie loch rasy węgierskiej białej. Rens i wsp. [127] w populacji loch mieszańców pochodzących z krzyżowania ras wielkiej białej z Meishan stwierdzili przewagę loch o genotypie AB pod względem liczebności miotu (liczby urodzonych i liczby żywo urodzonych prosiąt) nad zwierzętami o genoty pach AA i BB. Liczba urodzonych prosiąt przez lochy o genoty pie AB wynosiła średnio 11.88. AA - 11.38 oraz BB - 10.68 osobników. Natomiast liczba żywo urodzonych prosiąt kształtowała się odpowiednio 11,07, 10,45 i 9,85. Niektórzy autorzy [10, 106] wskazują na odchowane liczniejsze mioty przez lochy rasy wbp o genotypie AA w stosunku do loch o genotypie AB. Z kolei u loch rasy pbz stwierdzono, że lochy o genotypie heterozygotycznym rodziły mniej liczne mioty w porównaniu z lochami o genotypie AA [108|.

W stosunku do pozostałych cech charakteryzujących rozród także zauważono pewien wpływ polimorfizmu ESR/Pvu\\ na ich wartość. Analiza porównawcza między genoty pami AA i AB wykazała istotne różnice w czasie trwania ciąży i masie miotu na kor^ść loch o genoty pie AA należących do ras wielkiej białej i landrace [86], Z kolei stwierdzono zbliżony wiek pierwszego oproszenia loch rasy wbp niezależnie od genotypu [10],

W stadzie loch (mieszańce F! złotnicka pstra x pbz) stwierdzono istotną zależność między długością ciąży a genoty pem ESP/Pvu\\. Po uwzględnieniu regresji na liczebność miotu statystycznie istotne różnice między zwierzętami o genotypie AA i AB stwierdzono w odniesieniu do czasu trwania ciąży i masy miotu [78],

Gibson i wsp. [36] określili przewagę zwierząt o genotypach AA i AB (ESR/Pvu\\) nad zwierzętami o genoty pie BB pod względem wieku pierwszego oproszenia, liczby urodzonych i liczby żywo urodzonych prosiąt w dwóch kolejnych miotach w stadzie loch mieszańców F₂ pochodzących z krzyżowania ras Meishan z Large White. Lochy o genotypie AB uzyskały lepsze wyniki pod względem wymienionych wyżej cech dotyczących rozrodu w porównaniu z lochami o genotypie BB. Natomiast lochy o genoty pie AA w stosunku do loch o genotypie BB okazały się lepsze pod względem liczby urodzonych i liczby żywo urodzonych prosiąt tylko w pierwszym miocie. Munoz