W metodach aktywizujących aktywność ucznia jest wyższa niż aktywność nauczyciela.
Aktywność ucznia < niż aktywność nauczyciela - metody tradycyjne Aktywność ucznia > niż aktywność nauczyciela - metody aktywne
W aktywnych metodach nauczyciel przestaje być ekspertem, a zamienia się w twórcę. Kreuje ciekawe sytuacje dydaktyczne, w których uczeń nie jest nauczany, lecz uczy się pod kierunkiem nauczyciela. Organizuje pracę w grupach, podaje źródła, koordynuje, podsumowuje, ale to uczeń wyszukuje wiadomości, ocenia fakty, interpretuje, dyskutuje i wyciąga wnioski. Zamiast zwracać uwagę wyłącznie na zdolność zapamiętywania, kształci się umiejętności komunikacyjne, negocjacyjne, podejmowania decyzji, rozwiązywania problemów. W centrum zainteresowania szkoły jest uczeń, który stale się rozwija, oraz nauczyciel - twórca ciekawych sytuacji dydaktycznych, który pozwala uczniom samodzielnie zmierzyć się z problemem, stawia pytania i oczekuje odpowiedzi, nie podaje natomiast gotowych rozwiązań.
Aktywizujące metody nauczania skłaniają uczniów do wzięcia odpowiedzialności za własny proces kształcenia. Podstawową zasadą jest uczenie się oparte na doświadczeniu. Źródłem wiedzy jest w tym wypadku sam uczący się. Nikt nie narzuca uczniowi, jakie wnioski powinien wyciągnąć z zajęć. To od niego zależy ocena i wykorzystanie nowego doświadczenia, które zyskał podczas lekcji. Zadaniem nauczyciela zaś jest stworzenie optymalnej atmosfery
6