1155787598

Aktualny stan wiedzy w dziedzinie belek zespolonych 18

uniemożliwia osiągnięcie nośności plastycznej na zginanie,

• klasa 4 - belki, które wymagają uwzględnienia wpływu miejscowej utraty stateczności przy określaniu nośności.

(p.    (f> z\    (fi

0

Rys. 2.3. Ścieżki równowagi statycznej zginanych elementów zespolonych o różnych klasach

Belki do poszczególnych klas zalicza się na podstawie smukłości ściskanego elementu przekroju. Z punktu widzenia tego kryterium wyróżnia się dwa typy przekrojów: krępe i cienkościenne. Elementy konstrukcyjne, w których utrata stateczności przez części składowe profilu zmniejsza jego nośność sprężystą, uznaje się za cienkościenne. Natomiast elementy krępe to takie, w których lokalna utrata stateczności nie ma wpływu na wyczerpanie nośności. Na podstawie tej klasyfikacji możliwy jest odpowiedni dobór analizy konstrukcji: w stanie plastycznym, sprężystym lub nadkrytycznym. Klasę belki ustala się w zależności od odporności elementu na miejscową utratę stateczności. Elementowi przyporządkowuje się klasę, która określa jego odporność na miejscową utratę stateczności - w stanie sprężystym lub plastycznym. Poszczególne ścianki belki mogą mieć różną klasę. Wówczas o klasie całego przekroju decyduje klasa najmniej korzystna. Nie określa się klasy przekroju belki, w którym ścianki są jedynie rozciągane.

Podstawowym kryterium klasyfikacji jest smukłość ściskanych elementów przekroju stalowego i część betonowa, w tym również występujące w niej zbrojenie nie ma żadnego wpływu na tę klasyfikację. Nie uwzględnia się również usztywniającego wpływu płyty betonowej na stateczność ściskanego pasa zespolonego oraz na wzrost stopnia utwierdzenia środnika w pasie zespolonym.

Kryteria działania obciążenia na belkę ma istotne znaczenie w analizie nośności. Z reguły stalowo - betonowe przekroje belki zespolonej są obciążone w płaszczyźnie środnika dźwigara stalowego. Kierunek działania obciążenia belki zespolonej może być: