1155787600

AKTUALNY STAN WIEDZY W DZIEDZINIE BELEK ZESPOLONYCH 22

AKTUALNY STAN WIEDZY W DZIEDZINIE BELEK ZESPOLONYCH 22

Rys. 2.5. Skokowa zmiana sztywności na umownym odcinku belki

A

Innym podejściem proponowanym w konstrukcjach żelbetowych [Ryżyński i Apanas 1980] jest koncepcja skokowych zmian sztywności (rys. 2.6). Założono tu, że w miejscu rys sztywność przekroju odpowiada sztywności przekroju stalowego (kształtownika i zbrojenia), a w przekroju poza rysą, sztywności przekroju zespolonego. Głównym zadaniem w takim podejściu staje się określenie długości odcinka o zmniejszonej sztywności oraz ustalenie średniego rozstawu rys. Ustalając długość odcinków o zmniejszonej sztywności należy wziąć pod uwagę współpracę betonu ze zbrojeniem oraz dyskretne zespolenie belki stalowej z płytą.

U |    --•

O    <-

03 ¹    QQ

i

Rys. 2.6. Koncepcja skokowych zmian sztywności w miejscach rys

Opisywane zadanie można również rozwiązać poprzez uśrednienie sztywności przekroju na odcinku, na którym naprężenia rozciągające przekraczają wytrzymałość betonu na rozciąganie (rys. 2.7). Sztywność na odcinkach zarysowanych może być wówczas wyrażana jako suma z odpowiednimi wagami sztywności przekroju w miejscu rysy i niezarysowanego:

(2.6)

gdzie:

B\ -sztywność belki niezarysowanej,

B\\ - sztywność belki zarysowanej,

a,p - współczynniki («,/?< 1,0), które muszą być tak dobrane, aby był spełniony warunek: B\ > Bi_r > Bu.