fizycznego kształcono na 3-letnich studiach. Przedmiotami przygotowujqcym, studentów do zawodu nauczycielskiego były: metodyka ćwiczeń gimnastycznych, psychologia, psychologia pedagogiczna w zastosowaniu do wf (służyła ściślejszemu związaniu studenta z jego przyszłym zawodem). W części praktycznej było m.in. prowadzenie lekcji gimnastyki 12.
Po drugiej wojnie światowej studia uniwersyteckie organizowano w oparciu o przedwojenn-e plany i programy. Do lat 1950—1952 studia podejmowała spora grupa słuchaczy starszych wiekiem, która posiadała świadectwa maturalne zdobyte przed wojną lub w czasie okupacji. Dla młodzieży, która wskutek wojny nie uzyskała pełnego przygotowania w zakresie szkoły średniej, Ministerstwo Oświaty zorganizowało w 1945 r. wstępny rok studiów10. Zorganizowano również roczne kursy przygotowawcze na wstępny rok studiów. W roku akademickim 1948/49 zorganizowano 2-letnie studia przygotowawcze, likwidując jednocześnie kursy przygotowawcze i rok wstępny studiów. W ciągu dwuletniego nauczania w studium słuchacze musieli opanować materiał z zakresu szkoły średniej, mimo że od przerwania, względnie opuszczenia szkoły powszechnej, minęło często kilka lat. Na uniwersytetach studia te wygasły w roku akademickim 1953/54.
Bilans pierwszego okresu przedstawiał się następująco:
1. Obowiązywał tradycyjny, przedwojenny model studiów z dawną zasadą swobód akademickich, który w małym stopniu wprowadzał instytucjonalne bodźce zmierzające do terminowego odbywania studiów. Niezadowalająca była efektywność studiów, co w konsekwencji powodowało powolniejsze likwidowanie niedoboru wykwalifikowanych pracowników, w tym i nauczycieli.
2. Studia uniwersyteckie podejmowała mała ilościowo grupa kandydatów objęta naturalną, progresywną drogą przechodzenia przez wszystkie poziomy szkolnictwa. Dominowali kandydaci reprezentujący typ drogi zakłóconej, wiekowo starsi, doświadczeni życiowo.
3. Stosowano zmienne plany nauczania, dające duże możliwości wykładowcom w przedstawianiu wyników swoich badań.
4. Wprowadzono egzaminy wstępne, jednakże bez ograniczania liczby przyjęć dla tych, którzy je złożyli z wynikiem pomyślnym.
5. Mała była popularność studiów pedagogicznych i niewielka liczba kandydatów do egzaminów na nauczycieli szkół średnich i zakładów kształcenia nauczycieli; wprowadzono egzaminy uproszczone.
6. Uniwersytety przygotowywały nauczycieli pedagogiki i psychologii dla liceów pedagogicznych, nauczycieli wychowania fizycznego, nauczyciel' dla szkół spółdzielczych, nauczycieli dla szkół rolniczych.
12 S. Kijak, Studium Wychowania Fizycznego Uniwersytetu Jagiellońskiego, Akademii Medycznej i Wyższa Szkota Wychowania Fizycznego w Krakowie w lotach 1945—1960, „Rocznik Naukowy WSWF w Krakowie", t. I, Kraków 1963, s. 85—98.
13 Dz. U. RP, 1945, nr 21, poz. 122.
142