1148442154

32

Daniel Pawełus

3.2. Założenia modelowania numerycznego

Do określenia wpływu naprężeń górotworu na stateczność wyrobisk korytarzowych T,W-269 i N-1,2,3 zastosowano program komputerowy Phase2 v. 8.0. Jest to program oparty na metodzie elementów skończonych. Pozwala on na przeprowadzenie obliczeń w płaskim stanie odkształcenia. Modelowanie numeryczne wykonano dla ośrodka sprężysto-plastycznego, wykorzystując kryterium Coulomba-Mohra z obciętą wytrzymałością na rozciąganie [11,13].

Modelowanie przeprowadzono dla trzech wariantów obciążenia, dla każdego przekroju wiązki wyrobisk korytarzowych:

-    w wariancie 1 przyjęto, że kierunek działania największej składowej naprężenia poziomego <t_h jest usytuowany prostopadle do dłuższej osi wyrobiska korytarzowego, a kierunek najmniejszej składowej cr_h równolegle,

-    w wariancie 2 przyjęto, że kierunek działania największej składowej naprężenia poziomego cr_H jest usytuowany równolegle do dłuższej osi wyrobiska korytarzowego, a kierunek najmniejszej składowej o_h prostopadle,

-    w wariancie 3 przyjęto rzeczywiste wartości naprężeń działających prostopadle <j_l i równolegle <r„ do dłuższej osi wyrobiska korytarzowego.

4. Uzyskane wyniki

4.1. Koncentracja naprężeń średnich

Za pomocą programu komputerowego Phase2 v. 8.0 wyznaczono koncentrację naprężeń średnich ctmean wokół wyrobisk korytarzowych. Naprężenia średnie można przedstawić za pomocą wzoru:

a)    dla 1 i 2 wariantu obciążenia

o-_m=^K+^+o-_:)    <⁷)

b)    dla 3 wariantu obciążenia

=|(o-₁+CT„ + o-J    (8)

gdzie:

<t_h - największa składowa naprężenia poziomego, MPa, a_h - najmniejsza składowa naprężenia poziomego, MPa,

Oj_ - składowa naprężenia poziomego działająca prostopadle do dłuższej osi wyrobiska korytarzowego, MPa,

(Tu - składowa naprężenia poziomego działająca równolegle do dłuższej osi wyrobiska korytarzowego, MPa,

<t₂ - składowa naprężenia pionowego, MPa.