117829759

2. System diagnostyki pokładowej OBD

Począwszy od roku modelowego 1988 rozpoczęto w USA wprowadzanie diagnostyki pokładowej standardu OBD I (dotyczyło to tylko samochodów fabrycznie nowych, sprzedawanych na rynku USA). W ramach standardu OBD I została nakazana kontrola wszystkich układów samochodu, których praca ma wpływ na skład emitowanych spalin oraz które są połączone elektrycznie - chodzi o połączenie ze sterownikiem silnika lub zespołu napędowego. Kontrola ograniczała się tylko do rozpoznania nieprawidłowego działania. Wykryta usterka musiała być zapisana w pamięci kodów usterek sterownika.

Informacja o nieprawidłowej pracy była sygnalizowana kontrolką, oznaczoną skrótem MIL (Malfunction Indicatior Light - świetlny wskaźnik nieprawidłowego działania), zamontowaną na desce rozdzielczej samochodu. W ten sposób zapewniono możliwość prostej kontroli przez policję.

Podstawowe cechy systemów OBD I:

- samochody muszą być wyposażone w układy elektroniczne, które same siebie kontrolują (jest to funkcja tzw. samodiagnozy),

- informacja o wystąpieniu usterki, wpływającej na skład emitowanych spalin, musi być sygnalizowana kontrolką MIL zamontowaną na desce rozdzielczej,

- usterka musi być zapamiętana w pamięci sterownika, a informacja o niej musi być możliwa do odczytania za pomocą urządzeń zamontowanych w samochodzie (np. odczyt informacji o zarejestrowanej usterce za pośrednictwem tzw. kodów błyskowych obowiązku).

Cele i podstawowe zasady pracy systemów OBD dla samochodów z silnikami ZI i ZS są takie same (kontrola procesów systemów i elementów mających wpływ na emisje szkodliwych składników spalin, sygnalizacja uszkodzeń kontrolką MIL, protokoły transmisji danych itp.).

Jednak odpowiednio do różnic w konstrukcji i pracy obu silników występują różnice w zakresie kontroli. Kontrole przebiegu procesu spalania pod względem wypadania zapłonu (od 1998 r.) i układu recyrkulacji spalin są bardzo podobne do wykonywanej w silnikach ZI. Zwykle nie jest nadzorowana praca konwertera katalitycznego, natomiast kontroli podlega układ wstępnego podgrzewania.