występują jednocześnie inne uszkodzenia, np. przerwy, zwarcia w obwodach elektrycznych. Jeśli natomiast, wg oceny systemu diagnostyki pokładowej standardu EOBD, emisja choć jednego szkodliwego składnika spalin jest większa od wartości dopuszczalnej dla samochodu będącego w eksploatacji, to układ EOBD uznaje ten stan za uszkodzenie. Wyjątkiem od tej zasady, w systemach diagnostyki pokładowej standardu EOBD, jest konwerter katalityczny, którego sprawność jest aktualnie oceniana tylko na podstawie emisji węglowodorów (HC). Producent pojazdu, w trakcie badań homologacyjnych, musi udowodnić, że układ diagnostyki pokładowej standardu EOBD działa w powyższy sposób. W tym celu, samochód z określona niesprawnością zespołu napędowego jest badany podczas , jazdy” w teście drogowym NEDC i mierzona jest emisja poszczególnych szkodliwych składników splin. Jeśli przynajmniej jedna wartość emisji składnika szkodliwego jest większa od wartości dopuszczalnej dla samochodów będących w eksploatacji (dla konwertera katalitycznego tylko emisja węglowodorów (HC)), to występująca niesprawność musi być wykryta przez układ diagnostyki pokładowej, w czasie trwania testu drogowego NEDC, tylko na podstawie analizy sygnałów z czujników i wyników testów elementów układu, systemy diagnostyki pokładowej standardów OBD U EPA, OBD II CARB i EOBD nie przeprowadzają bezpośrednio analizy spalin.
Ocena wpływu nieprawidłowego przebiegu procesu spalania (kontrola występowania wypadania zapłonu) na wzrost emisji składników szkodliwych spalin i możliwość uszkodzenia konwertera katalitycznego oraz uszkodzeń kontrolowanych układów i ich elementów na wzrost emisji składników szkodliwych spalin, jest przeprowadzana tylko przez program zapisany w sterowniku zespołu napędowego (silnika i skrzyni biegów), na podstawie analizy sygnałów z czujników i wyników specjalnie opracowanych i wykonywanych okresowo testów układów i ich elementów W różnych obszarach pracy silnika jest tez kontrolowany proces spalania, pod kątem występowania wypadania zapłonu. System diagnostyki pokładowej standardu OBD II EPA nadzoruje, czy nie wypadają zapłony w całym zakresie prędkości obrotowej, aż do maksymalnej prędkości obrotowej silnika. System diagnostyki pokładowej standardu EOBD czyni to tylko do prędkości obrotowej 4500 obr/min (jest to pewne uproszczenie), dlatego system tego standardu może nie wykrywać wypadania zapłonu powyżej tej prędkości obrotowej.
Różnice w zakresie diagnostyki wykonywanej przez systemy diagnostyki pokładowej standardów OBD II EPA i EOBD, po 2005 r. prawdopodobnie zmniejszą się.
Samochody wyprodukowane przed wprowadzeniem obowiązku stosowania systemów diagnostyki pokładowej standardu OBD II/EOBD mają tylko system standardu własnego producenta samochodu. Obejmuje on nadzorem wszystkie te układy, które wg producenta samochodu tego wymagają. Samochody produkowane po wprowadzeniu obowiązku stosowania systemów diagnostyki pokładowej standardu OBD n/EOBD, obok systemu tego standardu, mają też system standardu własnego producenta samochodu. System diagnostyki pokładowej standardu OBD II/EOBD obejmuje aktualnie tylko zespół napędowy i kontroluje go w zakresie określonym przez normy, bo tylko tego wymaga ustawodawca.