swe pierwotne przyrostki i -wyst臋puj膮 dzi艣 bez nich, np. kupam, Icupaiy, kupa膰 na obszarach 65A. Czy identyczne zasi臋gi terenowe mo偶na przyj膮膰 dla innych tego typu form czasownikowych: zlata膰, po艂yska膰, znaj da膰, dowiada膰 si臋, opieka膰 si臋, odst膮pa膰, wykrzyka膰, proba膰 itd.. trudno odpowiedzie膰 ze wzgl臋du na brak dok艂adniejszych i szczeg贸艂owo zlokalizowanych danych materia艂owych. Mo偶na przypuszcza膰, 偶e co najmniej niekt贸re z nich si臋gaj膮 dalej na po艂udnie. Na pewno odnosi si臋 to do pre-fiksalnego typu zaima膰, zdeima膰. vyima贸, najma膰, pSyima贸 itd. Na terenie bowiem Kielecczyzny po艂udniowa granica tych form si臋ga po okolice Przedborza, Zagna艅ska, Bodz臋tyna, I艂偶y i Zawichostu z wysp膮 na wsch贸d od J臋drzejowa, zob. DejW 11, Dej 42<i.
搂 95. Dualna ko艅c贸wka -ta w 2. p艂. czasownik贸w 艅c艣eta, 艅e艣ta, 艅e艣li艣ta
Kategoria liczby podw贸jnej form czasownikowych, 偶ywotnych jeszcze w XVI wieku, zanika w ci膮gu XVII wieku (艁o艣 III 3) paralelnie do zaniku dualu rzeczownik贸w- (zob. s. 211). Je艣li bowiem formy dualne rzeczownik贸w zast膮piono pluralnymi z dodaniem przydawki liczebnikowej, to i w orzeczeniu zamiast 艅e艣eia, 艅e艣ta, 艅e艣li艣ta zacz臋艂o si臋 u偶ywa膰 form ro艂ii膰e, 艅e艣膰e, 艅e艣li艣膰e oba(j) itd. W okresie zanikania kategorii liczby podw贸jnej, czyli mniej wi臋cej od pocz膮tku XVII wieku, ko艅c贸wki -ta i -膰e wsp贸lnie pe艂ni膮 funkcj臋 oznaczania, czynno艣ci czy stanu, wi臋cej ni偶 jednej osoby. Wywo艂ana tym identyfikacja semantycznej funkcji -ta || -膰e prowadzi do zaniku jednej z tych dwu postaci identycznych ju偶 semantycznie ko艅c贸wek 2. pl. W j臋zyku og贸lnopolskim zwyci臋偶y艂a ko艅c贸wka pluralna -膰e. W gwarach procesy upowszechniania jednej z niesingular-nyeh postaci ko艅c贸wki dokonywa艂o si臋 niew膮tpliwie p贸藕niej, na co wskazywa艂by fakt utrzymywania si臋 do dzi艣 odr臋bnych od liczby mnogiej form dualnych w Karczmiskach ko艂o Kazimierza {yojita, robita), Klukach nad 艁ebskim jeziorem (MAGP 4<禄C), a tak偶e w- Cyganach k. Tarnobrzegu, gdzie w odniesieniu do czynno艣ci dwojga os贸b m贸wi si臋 iloba poie.jeta, je艣ta byua, zrobiua艣ta, ale o czynno艣ci wi臋kszej ilo艣ci os贸b orzeka si臋 przy pomocy form je艣膰c byli, zrobili艣膰e. ypjili艣膰e. Podobny stan da艂o si臋 zauwa偶y膰 w Janezycaeh ko艂o Opatowa oraz w Lipnicy pod J臋drzejowem. W okolicach Kielc notowano te偶 dawniej dualne formy typu z 偶on膮 pok艂贸ci艂a wa si臋 by艂a, 偶eby wa znalaz艂a (por. DejK 16). Poza tymi, odosobnionymi dzi艣 punktami nie utrzyma艂o si臋 rozr贸偶nienie form dualnych od pluralnyeh, a spo艣r贸d charakterystycznych dla ka偶dej z tych kategorii liczby ko艅c贸wek (pl. -膰e, dual. -ta) zapanowa艂a jedna.
Po zaniku kategorii liczby podw贸jnej na obszarze 66A (por. MAGP 166), czyli w gwarach po Tuchol臋, Wyrzysk, 呕nin, S艂upc臋, Wielu艅, Olesno,
15
K. Dejna, Dialekty...