1194638382

B.W. Wojciechowski: Stres przesłuchania 149

tów do wszystkich możliwych); dokładność (stosunek relacji poprawnych do rzeczywiście przytoczonych); ostrożność (stosunek odpowiedzi typu nie wiem, do sumy odpowiedzi nie wiem i błędnych); proporcje treściowe (stosunek faktów nieistotnych z punktu widzenia akcji do ilości faktów istotnych z punktu widzenia opisu zdarzeń); rodzaje błędów.

Analiza jakościowa może zostać przeprowadzona z wykorzystaniem tabeli 3.

Tabela 3

Zbiorczy zapis analizy jakościowej wyników eksperymentu

Eksperyment	Wskaźnik				Błędy
	komplet ności	dokład ności	ostroż ności	proporcji treścio wych	pominięcia		dodania		przekształ cenia
					N		N	procent	o	procent
Wariant A
Wariant B

W drugiej części analizy jakościowej eksperymentator dokona analizy istotności różnic między rezultatami zeznań uzyskanymi w wariancie A i wariancie B eksperymentu z zastosowaniem yj (zob. Ferguson, Takane, 2002, s. 233 i nast.).

W trzeciej części analizy jakościowej eksperymentator dokona obliczenia współczynnika korelacji punktowo-dwuseryjnej w celu ustalenia siły związku między udziałem w jednym lub drugim wariancie eksperymentu (zmienna dychotomiczna) a wskaźnikami rezultatów zeznań świadków, np. liczba błędów typu dodanie (zmienna ciągła) (zob. Ferguson, Takane, 2002, s. 241 i nast.).

Bibliografia

Ciosek M., 2001: Psychologia sądowa i penitencjarna. Warszawa, Wydawnictwo Prawnicze.

Ferguson G.A., Takane Y., 2002: Analiza statystyczna w psychologii i pedagogice. Warszawa, Wydawnictwo Naukowe PWN.

Gudjonsson G.H., 2003: The Psychology of Interrogations and Confessions: A Handhook. Chichester, John Wiley and Sons.

Holyst B., 1989: Psychologiczne i społeczne determinanty zeznań świadków. Warszawa. PWN.

Pease A., 2001: Mowa ciała. Jak odczytywać myśli innych ludzi, z ich gestów. Kielce, Jedność.

Marten Z., 1990: Wstęp do psychologii sądowej. Skrypt dla studentów psychologii i prawa. Katowice, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego.