656
v>od różnymi kątami stopki folii absorbujących w stosunku do kierunku wiązki padającej, co pozwala na wyznaczenie różniczkowego przekroju czynnego oraz widma energetycznego produktów reakcji.
Zasadniczą korzyścią metody pomiaru aktywności a, jJ i y jest całkowita dyskryminacja tła stabilnych i/u topów oraz uieczułość na zmiany natężenia samej wiązki jonów w czasie naświetlania tarczy, ponieważ sam pomiar odbywa się po naświetleniu tarczy. Należy podkreślić, że metoda taka jest bardzo wygodna dla pomiarów rozkładów kątowych produktów reakcji przejścia, pozwala bowiem wr jednym eksperymencie objąć cały kąt bryłowy, a tym samym wymaga mniej czasu pracy akceleratora 114].
Wadą tej metody jest to, że nie może ona być stosowana dla identyfikacji radioaktywnych produktów o bardzo bliskich póło kresach rozpadu oraz fakt, żc- konieczność równoczesnego pomiaru aktywności zbieranych na wielu foliach wymaga dużej ilości zestawów pomiarowych posiadających jednakowe charakterystyki zliczeniowe.
2. 2. Metoda pomiaru dE/dx i E
Obdarzone dost ateczną energią produkty reakcji z ciężkimi jonami mogą być również identyfikowane z pomocą metody opartej na pomiarze jonizacji właściwej dE,dx i całkowitej energii E cząstki. Metoda ta jest często stosowana dla rejestracji protonów, deuteronówi cząstek alfa, gdzie rozdzielenie poszczególnych cząstek nie nastręcza dużych trudności [15, 16]. Szerokie zastosowanie tej metody do identyfikacji izotopów w obszarze od wręgla do neonu utrudnione jest głównie słabą zdolnością rozdzielczą detektorów strat energii. Zazwyczaj iako detektora strat energii używa się licznika proporcjonalnego lub komory jonizacyjnej, która pozwrala na uzyskanie lepszej zdolności rozdzielczej. Detektorem energii mogą być scyntylatory CsJ Tl lub detektory krzemowe [17. 18, 19].
Zasada działania tej metody jest następująca. Cząstka powstająca w reakcji posiadając znaczną energię kinetyczną przechodzi najpierw przez licznik pro-l»orcjonalny napełniony gazem, który mierzy energię traconą przez cząstkę. Strata energii dE/dx w gazie licznika proporcjonalna jest do wyrażenia MZ2jE, gdzie 31, Z i E oznaczają odpowiednio masę, ładunek i energię cząstki. Po przejściu przez obszar licznika cząstka pada na kryształ CsJ (Tl), który daje impuls proporcjonalny do energii E cząstki. Impuls z detektora strat energii oraz impuls energii, odpowiednio wzmocnione i uformowane przez układ elektro-niczny, podawane są na oscylograf. Jeżeli przez taki teleskop licznikowy przejdą różne cząstki, to będą one powodowały świecenie ekranu w różnych punktach, które ułożą się w przybliżeniu w różne hiperbole, dzięki proporcjonalności \dE dx)E ~3IZ*. Uzyskane w ten sposób wyniki mogą być bezpośrednio foto grafowai]e lub przekazywane do wielokanałoAcego analizatora amplitudy.
Na rys. 3 i rys. 4 przedstawiony jest teleskop licznikowy, zastosowany w metodzie opartej na zależności (Wda i E, oraz typowy obraz widma cząstek