120137546

2.3. Przebieg kliniczny biegunki

Do zakażenia dochodzi na drodze kontaktów bezpośrednich, najczęściej drogą fekalno-oralną, poprzez zanieczyszczoną wodę bądź zanieczyszczone przedmioty, a także prawdopodobnie na drodze kropelkowej ^{I215 I8 I92}° Manifestacja kliniczna zależy od czynnika etiologicznego oraz stanu odporności organizmu. W przypadku zakażeń wirusowych okres wylęgania jest krótki i zwykle wynosi 1-3 dni (z wyjątkiem zakażeń adenowirusowych gdzie trwa do 7 dni) ^l2-¹⁴-¹⁵’¹⁶-¹⁸'¹⁹'²⁰ Przebieg kliniczny jest zwykle łagodny i samoograniczający się. Cechą charakterystyczną wszystkich zakażeń wirusowych jest ostra, wodnista biegunka często poprzedzona intensywnymi wymiotami (zwłaszcza w infekcjach rotawirusowych) oraz gorączką. Wymioty ustępują zwykle w ciągu pierwszych 48 godzin choroby a biegunka trwa od 2 do 7 dni. W trakcie infekcji rotawirusowej mogą także współistnieć objawy infekcji górnych dróg oddechowych ^l2’¹⁵-¹⁸-¹⁹. Najczęstszym i najcięższym powikłaniem ostrej biegunki jest odwodnienie i wynikające z niego zaburzenia metaboliczne, które są częstą przyczyną hospitalizacji dzieci ^l2'^15,18,19. Przebycie zakażenia wirusowego nie daje trwałej odporności. Powtórne infekcje są częste, ale zazwyczaj mają przebieg łagodny lub bezobjawowy. Zakażenia rotawirusowe są jednym z głównych czynników zakażeń wewnątrzszpitalnych u dzieci ^{l8,19,21,22,23}. Wynika to z dużej zakaźności wirusa oraz długiego okresu trwania biegunki. Rotawirusy są wydalane z kałem zakażonej osoby już przed wystąpieniem objawów choroby. Maksymalna liczba cząstek wirusa (10⁸-10¹⁰ w gramie kału) znajduje się w kale pomiędzy 3 a 4 dobą od wystąpienia objawów i systematycznie obniża się do 8 doby, po czym utrzymuje się czasem przez dłuższy czas na niewielkim poziomie ^l5’^{l8 l9i2}°. Wirus może utrzymywać się przy życiu na ludzkich dłoniach przez godzinę, a na powierzchniach takich przedmiotów jak zabawki i końcówki termometrów przez cały dzień ^l5’¹⁸¹⁹’²⁰. Ponieważ rotawirusy nie posiadają osłonki lipidowej, nie ulegają zniszczeniu pod wpływem rozpuszczalników lipidów. Dobrze przechowują się w temperaturze -20°C, są stosunkowo oporne na kilkakrotnie zamrażanie i odmrażanie oraz na inkubację w temperaturze 56°C przez 1 godzinę. Rotawirus ma cechy zakaźności w przedziale pH od 3 do 9. Można zredukować jego zakaźność przez działanie takich środków dezynfekcyjnych jak: alkohol etylowy, formalina, podchloryn, czy lizol ^l8,l9,2°.

11