120139298

MARYNARKA WOJENNA

ZADANIA I ŻYCIE ZAŁOGI MASZYNOWEJ NA OKRĘTACH

WOJENNYCH MARYNARKI POLSKIEJ

Jak wiemy, każdy okręt jako samo-    cie są nadzwyczajnie skupione; każdy kąt    okrętowych, widzimy dopiero o ile cięż-

dzielna jednostka stanowi pewien orga-    jest wyzyskany ekonomicznie. Należy    sza jest praca na okręcie,

nizm żywy, któremu przeznacza się pew- więc mieć pewne wyrobienie techniczne. A teraz przypatrzmy się palaczowi ne zadanie do wykonania w czasie woj- aby odrazu połapać się w tym zawiłym _w czasie sztormu (kurzy morskiej), gdy ny, a w czasie    poko;u prowadzenie    cią-    rurociągu,    masie zaworów, kranów, mano-    cały okręt skacze na falach — co utrud-

głych ćwiczeń,    aby był gotowy i odpo-    metrów o    różnem przeznaczeniu. A jed-    ńia palenie, utrzymanie stałego ciśnie-

wiednio przygotowany do lego wszyst-    nak każdy marynarz-maszynista, czy też _nia i normalnego wrzucania węgla na

kiego, co może    go czekać w czasie    woj-    palacz okrętowy musi to wszystko znać    ruszt. Ten. kto chociaż przez godzinę pony na morzu.    doskonale,    aby w każdej chwili mógł ten    pracował przy kotłach w czasie dużej fa-

Mówiąc o załodze, wiemy że dzieli się    lub inny zawór otworzyć lub zamknąć.    ii — zdawać będzie sobie sprawę jak cięż-

ona na załogę pokładową i maszynową.    uruchamiając należyty mechanizm, Szcze-    ką jest praca palaczy. Wachta, (zmiana)

Tą ostatnią zajmiemy się bliżej. Nie bę-    gólniej ważne jest poznanie rurociągu dre-    przy kotłach i maszynach w morzu trwa

dę tutaj mówił o życiu na okrętach wiel-    nażowego, który odgrywa niezmiernie po-    4 godziny. Nikt w tym czasie nie może

kich—linjowych. lecz jedynie o tych. któ-    ważną rolę. Do tego celu przeznaczony    opuścić zajmowanego stanowiska, o prze-

re w obecnej chwili posiada Polska. To    jest specjalista marynarz-drenażysta.    rwie w pracy mechanizmów nie może być

jest dla nas aktualne.    Przedział maszynowy czy też kotłowy mowy. To też każda burza wycieńcza ob-

Praca na okręcie wymaga różnych spe- można śmiało przyrównać do skompliko- sługę kotłów bardzo silnie, cjalistów, przeto załoga jest podzielona wanej elektrowni, gdyż w obydwu spoty- Przypatrując się maszynom okrętowym na grupy według swych specjalności. Pra-    kają się prawie te same mechanizmy.    w ruchu i biorąc pod uwagę, że idą one

ca jest bardzo zróżniczkowana i każdy    Mamy więc wielkie turbiny parowe, czy    bez przerwy kilkanaście a nawet kilka-

marynarz, czy podoficer, ma ściśle ozna-    też maszyny tłokowe, uruchamiające śru-    dziesiąt godzin, doskonale sobie można

czoną funkcję, każdy jest jakby oddziel-    bę okrętową, skraplacze, pompy powietrz-    zdać sprawę z tego, jak sumiennej i fa-

nym trybikiem wielkiej machiny. Aby to    ne. oliwne, zasilające, balastowe wodne,    chowej pracy wymaga się od maszynisty

zobaczyć, należy wejść do środka okrę-    dynamo dla oświetlenia i całę masę me-    okrętowego. Musi on ciągle uważać na ich

tu i przyjrzeć się bliżej pracy maszyni-    chanizmów drugorzędnych, bez których    bieg, i nie wolno mu dopuścić do za-

slów lub też palaczy Na okręcie stosuje    życie na okręcie istnieć nie może. Kotłow-    grzania się którejkolwiek z części, pod

się podział pracy w całym tego słowa    nia posiada na naszych okrętach po 2    grozą zepsucia się maszyny, wywołujące-

znaczeniu. Załoga maszynowa dzieli się    łub 3 kotły — przeważnie węgłowe; je-    go przerwę w jej pracy, a nawet nie-

przeto na:    maszynistów, obsługujących    dynie torpedowce mają kotły także ro-    szczęście.

maszyny parowe lub turbiny parowe, mo- powc; prócz tego wentylatory dla sztucz- W maszynach panuje ścisły regulamin torzystów (przeważnie na motorach mo-    nego ciągu, pompy i injektory zasilają-    i dyscyplina, gdyż w ten tylko sposób

nitorów i motorówkach) przeznaczonych    ce, eżektory do wyrzucania popiołu.    można mieć gwarancję sprawności ruchu

do obsługi motorów naftowych lub ben- Przyjmując pod uwagę, że obsługa ma- całego okrętu. Każdy rozkaz z mostka do-zynowych, palaczy i elektrykarzy. Nie    szyn na lądzie odbywa się w ramach da-    wódcy, nadany do maszyny telegrafem

będę tutaj wspominał jeszcze o jednej    leko lepszych i dogodniejszych — a już    maszynowym, musi być ściśle i natych-

grupie, t. j. o radiotelegrafistach, obsłu-    samo przez się rozumie—spokojniejszych.    miast wykonany.

gujących centrale radjo. Jest to dzisiaj to trzeba zaznaczyć, że na okręcie, szcze- Tern, czem dla piechura jest znajomość tak wielka dziedzina specjalna i bardzo    gólniej w czasie manewrowania, należy    karabinu i jego części, tern dla maryna-

ważna na okręcie, że trzebaby ją trakto-    wykonać masę zwrotów, co wszystko robi    rza-maszynisty są jego mechanizmy okrę-

wać zupełnie oddzielnie. Przejdę, więc    się uruchamiając jedną lub drugą, albo    towe, jednak nie może zapominać on

do tych pierwszych czterech grup, t. j.    też obie śruby. Przytem należy zmieniać    o tern, że jest przedewszystkiem żołnie-

maszynistów, motorzystów, palaczy i elek-    i szybkość, co stanowi razem, że maszy-    rzem. Znajomość chwytów w piechocie

trykarzy. Kto nie widział pracy tych    nista-marynarz prócz swej wiedzy facho-    i sprawność w ich wykonaniu, odpowiada

ludzi, może nie łatwo sobie przedstawić.    wej musi posiadać orjentację i pewność    na okręcie sprawnemu kierowaniu maszy-

jak ciężką i odpowiedzialną funkcję pełnią    siebie. Jeden wadliwy ruch może spowo-    ną, umiejętności w zmianie kierunku biegu

oni i do tego w jak ciężkich warunkach.    dować zepsucie maszyny lub też uszko-    i szybkości. Na okręcie przed każdym

Oprócz dobrego zdrowia, każdy z nich    dzenie okrętu.    wyjściem w morze wszystko musi być

musi posiadać podstawowe wiadomości ze Porównywując pracę palacza przy ob- w porządku — odpowiednio wyregulowa-swego fachu. Nie może być tam dyletan- słudze kotłów lądowych z pracą palaczów ne. Najmniejsza śrubka niedokręcona tów, gdyż grozi to zgubą okrętu. Od sumienności. fachowej wiedzy i chęci do pracy tych ludzi zależy sprawność bojowa naszych okrętów.

Przechodzę do pracy przy obsłudze mechanizmów w czasie podróży i w czasie postoju w porcie.

Jedna i druga nie jest lekka. Główną pieczę nad techniczną stroną mechanizmów okrętowych na jednostkach większych i odbywających dalsze podróże ma inżynier-mechanik okrętowy. Na innych jednostkach bojowych inż.-mech. przydzielony jest na dywizjon, np. inż -mech. dywizjonu torpedowców. Na każdej zaś l poszczególnyh jednostek floty pieczę techn. nad mechanizmami okrętowemi ma bosman — kierownik maszyn.

Trzeba wziąć pod uwagę, że załoga maszynowa rekrutuje się przeważnie z pośród robotników i rzemieślników, nicma-jących zazwyczaj pojęcia o życiu na morzu. Materjał ten trafia zazwyczaj na okręt po przejściu fachowego kursu w szkole specjalistów. To też nie odrazu taki młody maszynista, czy też palacz daje sobie radę z nową swą funkcją. Mechanizmy na okręcie są bardzo skomplikowane, zaś z braku miejsca na okrę-    Przegląd oddziałów marynarki wojennej na polach Gdyni.

17