34
Z uwagi na fakt, że w rzeczywistych warunkach eksploatacji czas pracy elementu może być limitowany wystąpieniem dowolnego z powyższych przypadków, trwałość możemy zdefiniować jako minimalny czas spośród wyżej wymienionych tci
(4 6)
tc = min {tci}
4.1.2. Model matematyczny procesu pełzania i zniszczenia
Równanie równowagi ciała sztywnego w układzie kartezjańskim ma postać
T311 ■
(4.7)
gdzie:
ay — tensor naprężeń,
— siły objętościowe,
ij -1,2,3.
Tensor odkształceń ey jest powiązany ze składowymi przemieszczeń związkiem
dx. + 3xL
V j
Analogiczny związek możemy zapisać dla prędkości odkształceń i przemieszczeń
chij
3xj
3uj
3xi
(4.9)
Zakładając, że na części sp powierzchni ciała zadano siły, a na części su przemieszczenia, warunki brzegowe mają postać:
Ui = Uj na su
Pi=Pi na sD (4.10)
Przy założeniu sumowania się odkształceń związki konstytutywne opisuje zależność:
_eE ,
“ eij +
(4.11)
gdzie:
(4.12)
(4.13)
(4.14)
8y - symbol Kronekera.
Przyjmując w stanie jednoosiowym opis pełzania ogólnym równaniem potęgowym
e = BanK(t) (4.15)
w stanie przestrzennym dostajemy
= | B 1 K(t) (oy - lo^ 8„) (4.16)
w szczególności dla równania Nortona:
= | B af 1 (a;j - ~CTkk 5ij) (4.17)
Przedstawiony układ równań będący modelem matematycznym procesów pełzania pozwala wyznaczyć składowe stanu naprężenia i odkształcenia w analizowanym ciele. Uwzględnienie w analizie procesów zniszczenia charakteryzowanych przez parametr zniszczenia a) wymaga uzupełnienia równań konstytutywnych o parametr co oraz równanie opisujące jego zmianę. W przypadku równania (4.17) otrzymujemy:
2 B (1 - co)n (<7ij 3CkkSu) (4‘18)
Zmianę parametru zniszczenia w przestrzennym stanie naprężeń opisuje uogólnione równanie kinetyczne (3.6) [16, 18, 51]
co - A
1 - co
(4.19)