1257951537

Powiastki.

1. Przygoda mularza.

W mieście Granada, w Hiszpanii, żył niegdyś mularz, bardzo ubogi i bardzo pobożny. Obchodził nie tylko niedziele i święta, ale zwyczajnie też jeszcze i poniedziałek. Przy tern jednak w coraz większe ubóstwo wpadał i ledwie był w stanie wyżywić swa liczna rodzinę. Pewnej nocy słyszy, że ktoś puka do drzwi jego pomieszkania. Wstawszy, otwiera drzwi i spostrzega staruszka księdza, wysokiego jak olbrzym a chudego jak szkielet.

„Dobry wieczór przyjacielu¹*, odezwał się obcy, przekonałem się, że jesteś dobrym chrześcianinem i człowiekiem, któremu można zaufać! Czy nie miałbyś ochoty zrobić mi pewnćj roboty tćj nocy?^w „Owszem, z największa chęcią“, odparł mularz, jeźli tylko ksiądz dobrodzićj dobrze zapłaci!^w — „Zapłacę“, odpowiada staruszek, „ale musisz się zgodzić na jeden warunek; musisz pozwolić, że ci podczas drogi oczy zawiażę^u.

Mularz nie sprzeciwiał się. Ksiądz zawiązawszy mu oczy, prowadził naokoło róźnemi ulicami miasta, aż gdzieś daleko przed brama jakiegoś budynku stanęli. Tu wydobył z kieszeni klucz, wsunął w zamek, obrócił i otworzył jakieś ogromne drzwi, które natychmiast za sobą zamknął. Ida przez długie, zaniedbane podwórze, potem króźgankiem, w którym najmniejszy szelest obija się echem o mury sklepienia, aż stanęli w podwórzu jakiegoś domu. Tu zdjął mu ksiądz chustkę z oczu, oświadczając, że są na miejscu. Mularz widzi przed sobą ruiny jakiejś wspaniałej studni, a obok siebie kupę cegieł, piasku, wapna i innego materyału do budowy. Ksiądz kazał mu na pewnem miejscu^zbudować sklepienie jakby jakiego grobowca. Mularz wziął się do pracy przy słabym świetle lampki i murował, lecz nie był w stanie przed świtem ukoń-