130858784

Nauczyciel może je wykorzystać przy sporządzaniu rozkładu materiału nauczania zawierającego koncepcję realizacji zagadnień ujętych w tym programie.

Kształtowaniu kwalifikacji zawodowych sprzyja również systematyczność w uczeniu oraz ocenianiu. Zalecane jest zatem stosowanie różnorodnych form utrwalania i sprawdzania wiadomości uczniów. . ^?w:,* V-

Wprowadzanie różnych metod nauczania, stosowanie środków dydaktycznych do upo&lądowieuia treści oraz różnorodnych form kontroli osiągnięć uczniów stwarza większe motywacje do nauki. W związku z tym zalecane jest prowadzenie zajęć z tego przedmiotu w pracowni wyposażonej w środki dydaktyczne służące do upoglądowicnia treści.

W dziale I należy podkreślić udział drobnoustrojów w obiegu materii w przyrodzie (na przykładzie azotu i węgla). Interpretując te procesy niezbędne jest odwoływanie się do wiedzy z zakresu „Chemii”. Dla wyeksponowania tych zagadnień oraz upoglądowicnia niezbędne są odpowiednie środki dydaktyczne, które zapoznawały z drobnoustrojami gleby* wody, produktów spożywczych oraz krążenia pierwiastków w przyrodzie. Należy wyeksponować przydatność wiedzy mikrobiologicznej w przyszłej pracy zawodowej.

Dział II zapoznaje uczniów z wyposażeniem pracowni mikrobiologicznej wraz z zasadami posługiwania się podstawowym szkłem i sprzętem mikrobiologicznym. W jego realizacji najbardziej wskazane byłyby ćwiczenia samodzielnie wykonywane przez uczniów. Umożliwi to opanowanie . niezbędnych umiejętności. Ćwiczenia należy poprzedzić stosownymi pokazami . Przy realizacji lego działu należy wdrażać uczniów do dokładności wykonania zadań, systematyczności, dyscypliny oraz przestrzegania zasad bhp w pracy laboratoryjnej,

Tematyka działu III - „Morfologia drobnoustrojów” stanowi podbudowę do dalszych działów programowych. Szczegółowe treści należy odnosić do drobnoustrojów istotnych dla przetwórstwa spożywczego. Najbardziej efektywnymi metodami dydaktycznymi w realizacji tego działu byłyby ćwiczenia. Powinny one dotyczyć obserwacji cech morfologicznych drobnoustrojów ?. zastosowaniem głównie preparatów mikroskopowych. Ćwiczenia te pozwolą charakteryzować różne drobnoustroje oraz przyczynią się do doskonalenia techniki mikroskopowania.

Przy realizacji treści dotyczących procesów fizjologicznych (dział IV) należy odwoływać się do chemii a szczególnie przy omawianiu fermentacji oraz odżywiania drobnoustrojów. Należy zwrócić uwagę na różnorodność wykorzystywanych źródeł węgla i azotu. W przypomnieniu treści znanych uczniom i wiązaniu ich z nowym zagadnieniem pożądane byłyby aktywne metody nauczania. Konieczne jest prowadzenie hodowli drobnoustrojów oraz ich obserwacja.

W zrozumieniu i charakteryzowaniu wpływu czynników fizycznych i chemicznych na wzrost i rozwój drobnoustrojów (dział V) wskazane jest samodzielne wykonywanie przez uczniów posiewów, hodowli i obserwacji wzrostu kolonii i drobnoustrojów w różnych warunkach fizycznych i chemicznych. Obserwując i analizując wpływ różnych czynników na wzrost, rozwój i namnażanie się drobnoustrojów należy podkreślić praktyczne wykorzystanie zaobserwowanych zjawisk w przetwórstwie spożywczym. Spostrzeżenia należy wykorzystać szczególnie do wyjaśnienia istoty procesów utrwalania żywności. W realizacji zajęć najbardziej wskazana jest pogadanka heurystyczna i metoda przypadków.

Dział VI ma szczególnie ważne znaczenie w przetwórstwie spożywczym , a podbudowę teoretyczną stanowią wiadomości z chemii oraz zagadnienia z działu III i IV niniejszego programu. Zastosowanie tej wiedzy w nowych konstrukcjach poznawczych ułatwi zrozumienie przebiegu poszczególnych procesów technologicznych produkcji żywności oraz udziału w nich drobnoustrojów.

Samodzielnie przeprowadzone przez uczniów ćwiczenia mogą również ułatwić analizę wpływu drobnoustrojów na przebieg procesów technologicznych i cechy organoleptyczne produktów spożywczych. Wycieczka do zakładu spożywczego byłaby także cennym