1468551043

Pszczelarstwo odgrywa kluczową rolę w ekosystemie rolnym (EU Parliament Report, 2011). Zwiększające się upadki rodzin pszczelich powodują straty ekonomiczne; przy braku zapylenia plony roślin uprawnych mogą zmniejszyć się nawet

0    70%. Mimo to, uzyskiwanie dochodów przez pszczelarzy ze względu na świadczenie usług związanych z zapylaniem upraw jest nadal zjawiskiem marginalnym. W Polsce pszczoły użytkuje się głównie w celu pozyskania od nich miodu, a także takich produktów, jak: wosk, pyłek, pierzga i propolis oraz w niewielkim zakresie innych produktów pszczelich (jad, mleczko pszczele). W 2012 r. pszczelarze wyprodukowali około 17,2 tys. t miodu. W porównaniu do roku 2011 zbiory miodu były niższe o 25% (IO-PIB, 2012). Średnia wydajność z pnia była wtedy niższa niż w latach poprzednich i nie przekroczyła 15 kg.

Zarówno tradycja chowu, jak i udział w rynku wskazują, że podstawowymi rybami słodkowodnymi o znaczeniu gospodarczym są w Polsce karp i pstrąg. Udział ryb pochodzących z akwakultury w krajowej produkcji żywności nie jest duży. Roczna produkcja towarowa karpia kształtuje się na poziomie około 16 tys. t i ma, z wielu powodów, tendencję spadkową. Ze względu na wielowiekową konsumpcję karpia w okresie Świąt Bożego Narodzenia, stanowi on istotny składnik tradycyjnych potraw świątecznych. Roczna produkcja pstrąga wynosi około 15 tys. t i wykazuje tendencję wzrostową.

Początki hodowli fermowej zwierząt jeleniowatych w Polsce sięgają końca lat 90. ubiegłego wieku. Obecnie obserwuje się stopniowy wzrost kultury hodowlanej

1    ukierunkowania produkcji zarówno na mięso, jak i na uzyskiwanie byków

0    wysokiej wartości poroża. Hodowla fermowa jeleniowatych jest jednak w Polsce na początkowym etapie rozwoju, dlatego też brak jest niezbędnych mechanizmów, a zwłaszcza synchronizacji przetwórstwa mięsa i obrotu zwierzętami, pozwalającymi na jej sprawne funkcjonowanie.

Szczegółowa analiza stanu i znaczenia użytkowania poszczególnych gatunków zwierząt gospodarskich zawarta jest w Aneksie 2.

Należy podkreślić, że produkty pochodzenia zwierzęcego mają znaczący i systematycznie rosnący udział w eksporcie polskiej żywności. W 2000 r. wartość eksportu żywych zwierząt i produktów pochodzenia zwierzęcego wynosiła jedynie 3,4 mld złotych, a w 2011 osiągnęła już 21,24 mld zł. Jednocześnie, wartość importu tych produktów wzrosła z 2,5 do 13,5 mld zł (GUS, 2012 c). Bilans handlu zagranicznego w sektorze produkcji zwierzęcej był w ostatnich latach zawsze dodatni

1    systematycznie rosnący. W 2000 r. wynosił jedynie 843 min zł, a w 2011 saldo obrotów osiągnęło rekordową wartość 7,8 mld zł (GUS, 2012 b). W strukturze obrotów międzynarodowych import żywności i żywych zwierząt stanowił w 2011 r. 6,5%, a eksport 9,3% (GUS, 2012 c). A zatem, biorąc pod uwagę obrót wszystkimi produktami rolno-spożywczymi, ich udział w imporcie wynosił 8,1%,

12