1468551054

korzyści, wynikających z ich wykorzystania, który będzie regulować te zagadnienia. Zasoby genetyczne zwierząt gospodarskich będą podlegać regulacjom Protokołu z Nagoi. Sygnatariuszami Konwencji są 193 kraje świata (http://www.cbd.int/convention/parties/list). Do końca 2013 r. Protokół z Nagoi ratyfikowało 26 krajów (http://www.cbd.int/abs/nagoyaprotocol/signatories/-default.shtml). Polska podpisała Konwencję w czerwcu 1992, a ratyfikowała ją w styczniu 1996 r.; obecnie trwają przygotowania do ratyfikacji Protokołu z Nagoi przez kraje Unii Europejskiej.

Przyjęcie Konwencji i jej wdrażanie (CBD, 2000) stanowiło bodziec dla organizacji międzynarodowych, a w szczególności dla Organizacji Narodów Zjednoczonych ds. Wyżywienia i Rolnictwa (FAO), do wzmożenia działań, dotyczących ochrony różnorodności biologicznej w rolnictwie. W 1993 r. przyjęto w FAO pierwszy program, dotyczący zwierząt gospodarskich - Światową Strategię Zachowania Zasobów Genetycznych Zwierząt Gospodarskich (FAO, 1999), która miała na celu: ustanowienie struktury organizacyjnej (Krajowe i Regionalne Ośrodki Koordynacyjne); inwentaryzowanie, charakteryzowanie oraz monitorowanie światowych zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich poprzez prowadzenie systemu informatycznego i Światowej Bazy Danych - DAD-IS; prowadzenie Systemu Wczesnego Ostrzegania, monitorującego zagrożone populacje zwierząt gospodarskich oraz wspieranie działań na rzecz opracowania i wdrażania programów ochrony ras zagrożonych wyginięciem oraz promowania ich szerszego użytkowania w produkcji. Podstawą tego systemu są DAD-IS oraz „Czerwona Księga” (World Watch List), identyfikująca rasy zagrożone wyginięciem i o krytycznej wielkości populacji.

Niezmiernie ważnym zadaniem, podjętym w ramach Światowej Strategii, było przygotowanie pierwszego Raportu o Stanie Zasobów Genetycznych Zwierząt w Świecie (FAO, 2007 a,b), który pozwolił na zgromadzenie wiedzy o stanie samych zasobów, zakresie działań, podejmowanych dla ich ochrony i zrównoważonego użytkowania oraz stanie wiedzy i metodach stosowanych w tym zakresie. Uwieńczeniem procesu przygotowania Raportu, a jednocześnie kamieniem milowym na drodze do ochrony i świadomego zarządzania zasobami genetycznymi zwierząt gospodarskich, była pierwsza Międzynarodowa Konferencja, która odbyła się w dniach 3-7 września 2007 r. w Inerlaken w Szwajcarii. Celem konferencji było przede wszystkim zakończenie negocjacji i przyjęcie Światowego Planu Działań na rzecz Zasobów Genetycznych Zwierząt (Global Plan of Action for Animal Genetic Resources for Food and Agriculture) (FAO, 2007 c).

Światowy Plan Działań stanowi kompilację priorytetów, zidentyfikowanych przez poszczególne kraje, biorące udział w procesie przygotowania Pierwszego Raportu oraz zawiera priorytety, dotyczące działań międzynarodowych. Obejmuje on cztery obszary, w których są zawarte łącznie 23 priorytety działań, a mianowicie: I. Charakterystyka, inwentaryzacja i monitoring trendów i zagrożeń (2); U. Zrówno-

4