1468551056

zubożenia bazy genetycznej, od której zależy wyżywienie ludzi i zwierząt. Podkreślił także potrzebę promowania użytkowania tradycyjnych, dostosowanych do lokalnych warunków, ras i odmian oraz stworzenia zachęty do utrzymania i dalszego zwiększania różnorodności zasobów genetycznych dla wyżywienia i rolnictwa.

Unijna strategia ochrony różnorodności biologicznej do 2020 roku: „Nasze ubezpieczenie na życie i nasz kapitał naturalny” (PE, 2012) zawiera cele, dotyczące zrównoważonego rozwoju rolnictwa, leśnictwa i rybołówstwa. Najbardziej adekwatny w tym kontekście jest Cel 3 A) Rolnictwo, brzmiący: „Do 2020 roku maksymalizacja obszarów rolnych, obejmujących użytki zielone, grunty orne i plantacje trwale, które są objęte środkami związanymi z różnorodnością biologiczną na mocy WPR, tak by zapewnić zachowanie różnorodności biologicznej i wymierną poprawę stanu ochrony gatunków i siedlisk, które zależą od rolnictwa lub podlegają jego wpływowi, a także poprawę w zakresie zapewniania funkcji ekosystemu w porównaniu z unijnym poziomem odniesienia z 2010 roku, przyczyniając się w ten sposób do polepszenia zrównoważonego zarządzania ”. Istniejące w ramach WPR instrumenty służą do realizacji tego celu. Przyszła reforma WPR i WPRyb oraz nowe wieloletnie ramy finansowe dają możliwość zwiększenia synergii i maksymalizacji spójności między celami ochrony różnorodności biologicznej a celami ekonomiczno-społecznymi.

Przyjęcie w Polsce 25 kwietnia 2012 r. „Strategii zrównoważonego rozwoju wsi, rolnictwa i rybactwa na lata 2012-2020” (Uchwała nr 163 Rady Ministrów, z dnia 9 listopada 2012) wiąże się z koncepcją rolnictwa wielofunkcyjnego, wskazując na konieczność kształtowania produkcji rolnej w zgodzie z wymogami środowiska i zachowania krajobrazu. Stąd też, w Krajowej strategii zrównoważonego rozwoju i użytkowania zasobów genetycznych zwierząt gospodarskich oraz planie działań na rzecz tych zasobów uwzględniono wnioski, płynące z diagnozy stanu i trendów rozwojowych Strategii zrównoważonego rozwoju wsi, rolnictwa i rybactwa, a mianowicie:

•    Obszary wiejskie pełnią wiele funkcji o zasadniczym znaczeniu dla zrównoważonego rozwoju kraju, dlatego też diagnoza zawarta w strategii nawiązuje do koncepcji wielofunkcyjności obszarów wiejskich i rolnictwa;

•    Bezpieczeństwo żywnościowe kraju związane jest ze zwiększeniem konkurencyjności sektora rolno-spożywczego;

•    Polskie gospodarstwa rolne wykorzystują w swojej działalności w zdecydowanej większości technologie tradycyjne, co częściowo sprzyja realizacji celu zrównoważonego rozwoju, równocześnie jednak wpływa na wzrost kosztów eksploatacji, środków trwałych, a tym samym obniża opłacalność produkcji rolnej;

•    Wielofunkcyjny rozwój sektora rolno-spożywczego wymaga godzenia licznych funkcji poprzez kształtowanie produkcji rolnej w zgodzie z wymogami środowiska i zachowania krajobrazu;

6