Prawo własności intelektualnej ciągle jest dziedziną prawa, którą zajmuje się w praktyce stosunkowo niewielka grupa osób. Każdego roku daje się jednak zauważyć rosnące zainteresowanie tym prawem. Niewątpliwie proces ten odzwierciedla w jakimś stopniu zachodzące w Polsce i na świecie przemiany gospodarcze, stanowiące rezultat wzrostu znaczenia wiedzy jako elementu decydującego dla rozwoju ekonomicznego. Wiedza przyjmuje zaś często postać wytworów intelektu, które pozostają pod ochroną prawa własności intelektualnej. Wzrost znaczenia prawa własności intelektualnej wiąże się również ze zmieniającymi się na rynku warunkami konkurencyjnymi. Dostrzega się rolę znaków towarowych, stanowiących jak dotąd niezastąpiony i dopuszczalny instrument kreowania przewagi konkurencyjnej. Mimo niewątpliwego praktycznego znaczenia prawa własności intelektualnej wydaje się, że ciągle poświęca się mu zbyt mało czasu w procesie kształcenia zarówno studentów, jak i absolwentów studiów prawniczych.
Autorzy niniejszej publikacji przyjęli, iż prawo własności intelektualnej to prawo, którego przedmiotem są dobra niematerialne chronione prawami podmiotowymi o charakterze bezwzględnym. Pojęciem tym obejmuje się tradycyjnie prawo własności przemysłowej oraz prawo autorskie, które regulowane są przez dwie odrębne ustawy. Jednakże zakres tego pojęcia nie jest określony normatywnie, co powoduje, że w bardzo szerokim ujęciu pojęciem tym obejmuje się prawa do wszystkich dóbr będących wytworem ludzkiego intelektu. Stąd też, wychodząc poza ramy ustawy - Prawo własności przemysłowej oraz ustawy o prawie autorskim i prawach pokrewnych, w publikacji odniesiono się również do prawa do baz danych, regulowanych ustawą o ochronie