Dyrektywy składająca się z 18 artykułów oraz cztery załączniki, w tym dwa dotyczące metodyki obliczeń, którymi zajmują się przede wszystkim dokumenty 2, 3,4, 5 i 6.
WYJĄTKI Z PREAMBUŁY
Potencjał skojarzonej gospodarki cieplno-elektrycznej jako środek służący do oszczędzania energii jest obecnie niewystarczająco wykorzystywany we Wspólnocie. Promowanie wysokosprawnej skojarzonej gospodarki cieplno-elektrycznej w oparciu o zapotrzebowanie na ciepło użytkowe stanowi priorytet dla Wspólnoty i niesie ze sobą potencjalne korzyści wynikające ze skojarzenia związane z oszczędzaniem energii pierwotnej, unikaniem strat w sieci (częściowo - uwaga omawiającego) i zmniejszeniem emisji, w szczególności gazów cieplarnianych.
Efektywne wykorzystanie energii poprzez stosowanie skojarzenia może również przyczynić się do poprawy bezpieczeństwa dostaw energii i konkurencyjności UE. Jest to tym bardziej istotne, ponieważ obecne uzależnienie krajów Unii Europejskiej od importu paliw w wysokości 50% może wzrosnąć w roku 2030 do 70%, jeżeli zostaną zachowane obecne tendencje. Należy, zatem podjąć odpowiednie kroki, żeby zapewnić lepsze wykorzystanie tych możliwości w ramach wewnętrznego rynku energetycznego.
W preambule podkreśla się, że poprawa wytwarzania kogeneracji stanowi środek prowadzący do osiągnięcia zgodności z protokołem z Kioto, przede wszystkim w zakresie C02.
Już w preambule wprowadza się pojęcie „wysokosprawna kogeneracja” precyzując, że oszczędność względna energii pierwotnej powyżej 10% upoważnia do używania tego terminu przez przedsiębiorstwa posiadające układy kogeneracyjne.
Do celów Dyrektywy zaliczono m.in. ustanowienie ujednoliconej metody obliczania energii elektrycznej otrzymanej ze skojarzenia oraz wyznaczenie niezbędnych wskazówek do wdrożenia tej metody przy zastosowaniu metodologii opracowanych przez europejskie organizacje standaryzacyjne.
Energii elektrycznej produkowanej w jednostkach posiadających status wysokosprawnej kogeneracji zapewnia się tzw. gwarancje pochodzenia.
Programy wsparcia promujące kogenerację powinny być skupione na popieraniu kogeneracji wynikającej z gospodarczo uzasadnionego zapotrzebowania na ciepło i chłód. Wsparcie państwowe powinno być zgodne z warunkami wytycznych wsparcia państwowego dla ochrony środowiska. Państwa członkowskie powinny stworzyć inicjatywy niezbędne do zaspokojenia potrzeby stabilnych realiów gospodarczych i administracyjnych dla
13