mieszkaniowej). Bardziej precyzyjne oszacowanie potencjału bazuje także na włączeniu do analizy specyfikacji przestrzennej, a mianowicie:
> Odwzorowanie obszarów ogrzewanych („mapping”),
> Wskaźniki jednostkowe zapotrzebowania ciepła („key figures”).
„Mapping” bazuje na statystyce obszarów zabudowanych podzielonych na:
> Obszary mieszkaniowe,
> Budynki użyteczności publicznej,
> Budynki komercyjne,
>■ Budynki przemysłowe,
> źródła ciepła.
„Key figures” (wskaźniki odniesione do m2 lub m 3) powinny być oszacowane dla sytuacji aktualnej i rozwojowej (2010, 2015, 2020). Wskaźniki powinny uwzględniać prognozowaną termomodernizację budynku.
Rynek przemysłowy ciepła jest podzielony na:
> Istniejące duże rynki przemysłowe z kogeneracją,
> Istniejące duże rynki przemysłowe bez kogeneracji,
> Istniejące małe rynki z kogeneracją,
> Istniejące małe rynki bez kogeneracji.
Zakłada się, że dostępne są informacje statystyczne na poziomie zakładu przemysłowego i można uzyskać potrzebne informacje za pomocą kwestionariuszy (ankiet).
Rynek chłodu jest podzielony na:
> Segment przystosowany do zasilania ciepłem (chłodziarki absorpcyjne),
> Segment nieprzystosowany do zasilania ciepłem.
Zapotrzebowanie na chłód (następnie na ciepło) jest szacowane za pomocą wskaźników („key figures”).
Przegląd odpowiednich typów elektrociepłowni powinien być przeprowadzony na bazie dostępnych typów paliw i zidentyfikowanych wcześniej sektorów rynków ciepła. Przegląd powinien zawierać kluczowe wskaźniki („key figures”), takie jak nakłady inwestycyjne, wskaźniki eksploatacyjne, sprawnościowe i utrzymania ruchu.
Bazując na zidentyfikowanym potencjale technicznym dla pokrycia zapotrzebowania na ciepło użytkowe oraz na uzgodnionych wartościach sprawności referencyjnej dla
19