a 'r, ae cn dro atao, hag an Aukou, kon didrucz all, a dostać aioulik.
Eun dervez e voe skoet Annaik o sellet ouz ar potr ko/-, dilarar war e wele, liou ar maro varnAn! Gwall glac'haret, o cTiellit krcdi, ec'h en ein daolas d’an daoulin cn eur ouela, hag e lakeas he holi łóz en hc fcdenn! Petra bennak nui ne ’z ae ket d'an iii/., ne vanke morec da lavaret he Fater hag he japelcd penn-da-benn, ha d'en em erbedi oua santez Anna :
« Patroncz ar Yretoncd, emezi, gwelet a rit pegen nee’bet « oun! ne dcuy den beteg ennon, rak n’eua nemet lagcnn « vardro an fci; va zad-koz a zo dare da vervel ha n’eman « ket ar pocut d’in da vont eus ar g8r! ha koulskoade, e « lezel da vervel, heb beza bet e zakramanchon, ne rin ket! c An Aotrou Person n’oar ket ©o disteraet tad-koz, anez e « tcufc d’e wclet, kerkoulz ma fz eo ous c dod klanv!»
A voucz uhcl he dcvoa komzct, ha Per a c’hellas chacha eus c galon war c vuzellou, eur ger : « Ya, ar beleg! kerz d’e gere’het!>
Met, kerkcnt ha ma voe echu ganti he fedenn, Annaik a welaa an or o tigeri goustat, gouatat, hag e chomas souezet o wolot! o tont en*ti, eur vaouez war. an oad u vo»Be'hoarzo outi, gaud eun drernm koant ha laouen; en dro d’czi e oa cur vantell rouz; war he fenu, cur o/bougoul a hevelep liou; he bleo a oa gwenn-kann, he daoulagad inadelczus, he mono", flour!
Dont a reas botog ar penn uhela, hag o lararas :
— « Petra glevanf en em gavct mat oun, evit doare, da « zee,’ha da zaerou, plac’h yaouankf daoust ha kemcnt-sc a « ankea az peusf ha diwarbenn potraf»
— O i tron! eme Annaik o tifronka muioc’h-mui; gant « Doue hag ar Werc’he/. hoc’h degaset aman! Ne nac’hoc’h ket ober ćór vad evidoun ha me d’am ero, a vezo ho servi-cherez beteg ar maro ha dreist! *
— < Ila pe scurt rad. va merc’h a c'hellfen ober eridout? « gant plijadur her grin, ma ’z eo em galloud hen ober.
« — Mo -ho ped, itron vat, livłrit d’an Aotrou person « dont da rei e sakramanchou d’am zad-koz a zo-o vont da « vervel! Gwelit hoc’h-unan e pc stad emnu!>
—• < Arabad eo d'it fallgaloni, eme ar raouez; mont a < ran war-eun da gerc’het ar beleg.
Mont a raca ornie*,«hag abeun eur ponnad e teuas ctulro, gand an Aotrou Person; Per a vo© nouet; ar beleg a roas d’ezan ah ahsohenn, ha, gant devosion, © rcscras e Zoue.
Ar vaouez dizanroz a respontas d'ar pedennou, ha goudeze • e chomas gand Annaik o-kichen ar gwele; etre o diwrec'b c tremonas an tad-koz, amok an no/., hag an itron karnnto/.us ne yoas kuit, ncmpt pa oa renkct an traoa en ti, ho laket Per war ar varv-skaon; Annaik no gloras inui hano ann/.i.
Hogon, ©pad an amzer-zc, ar sakrist Fanch Jegou, a oa dies e bonn! en iliz e oa bet, goudę lein, o kemponn an traou wardro an aotor, abenu ar zul, ha, p'edo arru er móz, e»chu-raas mantret o wclot goniło pląs santcz Anna.'
— « Petra 'r foultrt emezan; al laer a zo bot on iliz f « skeudcnn santez Anna a zo aet ac’hanenf Kaer cn devoc « furchal e kcment kom a oa en iliz, no garas seurt!
— « Yann al Inpous emezan, en deus graet an taol. ba « kuzet ar zantez, dre farserez! Gortoz, ma livirin d’an Ao-« trou person! >
ITa Fanch mont d'an daou-lamm betog ar prcshital. Pa gleras gnnt Jancd c oa aet an Aotrou person da di per goz e yeas d’e ziambroug, hag o reas ar gont d’czan penu-da-benn. Ilag o daou, d’ar red, d’an iliz, ha klask, ha turia e peb lec’b, met ne voe karet skeudenn ebet!
— < Iskisa ma karan, eme an Aotrou person, co q’eus aet nerned an dra-ze gand al laer! eur skeudennn he n’he deroa ket kalz a dalroudcgez; ba n’eus aet na kalir, ua kroaz, nag ostansouer... netra.
Met, piou a voe eebe/.etoc’h e’hoaz diouz an noz, pa yeas d'ober tro an iliz araok sarn an dorojou? Fanch ar c’hlo-c'hcr, Fanch Jogou, pa welas en he flas adarre, o vouzc’boar-zin ouz an dud, santcz Anna, distroct d ’ar ger!
— « Che! emezan, n’oun ket dali koulskoude! ha n’em eu» bet barnu- ebot hizio!
Kchui brao a ra an istor, ha kement-se a zo inat :
Annaik a cn em den nas, nobeud goudę, en eur gouent e Gwened; kemerout a reas erit hano leanez, hano santez Anna merrcl a eure koz-koz; ne refe graet anezi nemet : < Al Lea ncz he deus gwelet santea Anna.
Tennet diwaar danevelloa an AotTon der Parscau gant TLNTIN ANNA.