1484605892

Zasada 9. Kontrola i regulowanie napięcia mięśniowego.

Często w przypadku niekontrolowanego napięcia mięśniowego mamy do czynienia z występowaniem tzw. synkinezji, czyli współruchów. Ruchy te towarzyszą dziecku mimowolnie i są to, np.: wysuwanie języka, gryzienie wargi. Nadmierne napięcie wpływa najbardziej na płynność pisania , zaburzając ciąg ruchów i ich koordynację. Jeśli dodatkowo występują też zaburzenia lękowe może to doprowadzić do bolesnego skurczu mięśni w trakcie pisania, tzw. skurczu pisarskiego. Dlatego należy dbać o to, aby:

—    dziecko potrafiło uświadomić sobie napięcie mięśniowe,

—    potrafiło regulować i kontrolować to napięcie by okresowo osiągało ono optymalny wymiar, na przemian z okresami rozluźnienia,

—    napięcie ograniczało się tylko do aktywizacji grup mięśni potrzebnych do określonego działania.

Zasada 10. Koordynacja ruchów obu rąk.

W trakcie pisania uczestniczą obie ręce, ręka pomocnicza służy do przytrzymywania zeszytu, jego przesuwania w górę. Stabilizuje to rękę piszącą. W przypadku dziecka leworęcznego należy usprawniać obie ręce, by mogły one ze sobą współdziałać.

Zasada 11. Współdziałanie oka i ręki.

—    usprawnianie współdziałania czynności ruchowych lewej ręki z funkcjami wzrokowymi,

—    usprawnianie współdziałania ręki i oka po tej samej stronie,

—    umożliwienie śledzenia wzrokiem czynności pisania przez dziecko leworęczne, przy zachowaniu odpowiedniej pozycji ręki, zeszytu, ułożenia palców i uchwytu przyboru do pisania.

W pracy z dziećmi leworęcznymi wykorzystuje się zarówno formy pracy indywidualnej, jak i zbiorowej. Zazwyczaj są to zajęcia indywidualne lub z grupą 3-4 dzieci. Formy pracy indywidualnej prowadzi się w przypadku, gdy mamy do czynienia z dzieckiem o nieustalonej lateralizacji oraz gdy nieprawidłowej lateralizacji i leworęczności towarzyszą inne zaburzenia funkcji percepcyjno - motorycznych. Zdarza się jednak również, że dziecko leworęczne rozpoczyna terapię od zajęć indywidualnych, przechodząc do grupy terapeutycznej, w której prowadzi się zajęcia Metodą Dobrego Startu, która jest korzystna ze względu na usprawnianie motoryki rąk, koordynacji wzrokowo-ruchowej, utrwalania pewnych nawyków ruchowych związanych z pisaniem oraz kształcenia umiejętności regulowania napięcia mięśniowego i orientacji w schemacie ciała i przestrzeni.

8