1588092609

Boźysłav__ Kurowski

Lund, dnia £3#XI#1968 r.

Przemówienie żałobne__nąd_ trumna śp. Haliny Strzeleckie.!

w kaplicy sw. Olafa w Lund

Kiedy staje nad trumna Twoja, kochana Halino, by Cie pożegnać w imieniu naszej polskiej wspólnoty, przyjaciół Twoich - tych zbliska i zdaleka - pożegnać Ciebie, dobrego druha i szermierza wspólnych ideałów, również imieniem swoim własnym - cisną mi sis na usta pierwsze słowa z ^:Resurecturis , wieszcza narodu Zygmunta Krasińskiego:

ówiat ten cmentarzem z łez, ze krwi i błota,

Świat ten jak wieczna każdemu Golgota.

Darmo s:e duch miota, kiedy go ból zrani,

Na burze żywota nie nasz tu przystani.

A w oddali, gdzieś na wieków późnej fali -

Zmartwychwstanie J"

Zaiste pełen bólu    i niepojętej noki duchowej był ten

ostatni okres Twego życia. Znosiłaś jo prawdziwie po chrześcijańsku - z pokora i z miłości ku Bogu. Nikt z nas nie był świadom tego, że chodziłaś nad przepaścią^ śmierci. Jakże wdzięczna byłaś Bogu, kiedy na przełomie tego roku nastąpiła zasadnicza poprawa w Twoim zdrowiu. Zaczynałaś żyó na nowo. Przygotowywałaś sobie ostatnio program    nauczania    w mowie    ojczystej kilku miejscowych chłopców.

Ale    choroba, która    drążyła    Twój organizm, miała swój własny bieg

i szukała sobie ujścia we właściwym jej, tragicznym epilogu.

Odeszłaś od nas nieoczekiwanie, mimo, że przyjaciele czuwali nad nad Tobą niemal do ostatniej godziny Twego życia.

Ufamy, że    Chrystus    sprawiedliwy i miłosierny przyjął skoła

tana duszą Twoją i otarł łze z oczu Twoich. Odczuwamy jednak wszyscy, tu wokół Twojej trumny zgromadzeni, jak i ci, którym w Kraju i po wszem świeci© rzucałaś ziarna dobra - że oto nagle staliśmy si^ ubożsi o człowieka bardzo szlachetnego, o kogoś bardzo nam bliskiego#

+ + + + + +

+