1629289600

3.1. Wierzchołki i krawędzie 19

Bezpośrednio z wniosku 2.1 i lematu 3.2 otrzymujemy:

Twierdzenie 3.1. Niech W = fli=i Hi CR" będzie wielościanem zaś Tpodzbiorem {1,2,3,..., i}. Wówczas

j;s=nLi flinrw H_i jest ścianą lub zbiorem pustym.

{i

2) Każda ściana S wielościanu W jest postaci S = fli=i Hi n fj    H~,

gdzie p jest dowolnie ustalonym punktem relatywnego wnętrza S.

Wniosek 3.1. Ściana ściany wielościanu jest ścianą.

Popatrzmy jak poprzednie lematy można zastosować do opisu wierzchołków.

Twierdzenie 3.2. Niech p będzie punktem wielościanu W C Rⁿ, opisanego układem

Dodatkowo zakładamy, że równania są tak ustawione by:

cti^p = bi dla 1 < i <

ai • p <bi dla s < i < i;

Wówczas równoważne są warunki:

1)    p jest wierzchołkiem wielościanu W.

2)    p nie jest środkiem odcinka zawartego w W.

2a) p nie jest nietrywialną kombinacją wypukłą punktów z W.

ai

3) rząd macierzy A_p — n gdzie A_p=    , jest podmacierzą macierzy

a_t

opisującej W złożoną z pierwszych s wierszy tej macierzy.

Dowód. Implikacje 1) => 2) =£• 3) =>■ 1) wynikają bezpośrednio z lematu 3.1.

Implikacja 2) => 2a) jest oczywista.

Dowód 2a) => 2). Niech p = ]Ci=i ^riPi będzie nietrywialną kombinacją wypukłą punktów z W. To znaczy Vjrj > 0 i wszystkie punkty są różne. Wtedy p = r\p\ + (1 — n) T^Pi należy do wnętrza odcinka o końcach p\ i    yzj^Pi, a więc jest środkiem pewnego mniejszego

odcinka zawartego w W.    □

Wniosek 3.2. Wielościan ma co najwyżej skończoną liczbę wierzchołków. Dokładniej: Jeżeli

W jest wielościanem w Rⁿ opisanym przez t pólprzestrzeni, to W zawiera co najwyżej

wierzchołków.