1800320814

typ proceduralny, wzrokowo- przestrzenny, werbalny, leksykalny, graficzny. Jednak z drugiej strony dostrzega się wyższy stopień komplikacji przejawianych przez tc dzieci trudności matematycznych w porównaniu z grupą dzieci z izolowanymi objawami dyskalkulii. Jest to prawdopodobnie rezultat złożonej etiologii i mechanizmów powstawania wspólwystępujących zaburzeń.

Dzieci z trudnościami w matematyce- prawidłowo czytające

Dzieci z trudnościami w matematyce różnią się od dzieci, u których występują powiązane zaburzenia o charakterze dysleksji i dyskalkulii. W przeciwieństwie do wielu dzieci z zaburzeniami czytania, umiejętności językowe i słuchowe u dzieci z tzw. czystą dyskalkulią pozostają w granicach normy. Jednak trudności w uczeniu się matematyki wykazują duże zróżnicowanie. Mogą one przejawiać dużą rozbieżność, która polega na tym, żc dziecko przejawia np. izolow ane trudności z mnożeniem i zapamiętywaniem faktów liczbowych, a przy tym nie wykazuje problemów z wykonywaniem innych operacji arytmetycznych. W odniesieniu do różnych dzieci trudności mogą dotyczyć różnych zagadnień.

Wielu autorów' podkreśla iż, trudności w uczeniu się matematy ki stanow ią złożony zespól objawów, na który składa się szereg sy mptomów cząstkowych pojawiających się w procesie naby wania umiejętności matematycznych. Nie jest to tylko izolowana trudność w zrozumieniu wąskiego obszaru matematy ki.

Trudności mogą dotyczyć:

•    opanowania liczenia w znaczeniu prostego przeliczania obiektów¹

•    niskiego poziomu rozumowania matematycznego

•    niskiego poziomu rozumowania matematycznego

•    problemów' z czytaniem i zapisem symboli matematycznych

•    trudności z liczeniem i wykonywaniem operacji arytmetycznych zarówno pisemnych jak i pamięciowych

•    błędów o charakterze rewersji (mylenie 6i9), inwersji (98 i 89), opuszczeń, przestawień cyfrowych

•    zrozumienia i opanowania zasad i reguł matematycznych

•    posługiwania się pojęciem czasu i jednostkami jego pomiaru

•    zastosowania miar długości, ciężaru, wielkości

•    posługiwania się pieniędzmi

•    orientacji przestrzennej

•    mylenie stron lewa-prawa

•    opanowania sekwencyjnego porządku w grach i zabawach

•    gubienia się i dezorientacji podczas gier w zakresie kolejności

•    edukacji muzycznej-klopoty z odczytywaniem nut

5. Relacje między dyskalkulią a ADHD

Ocenia się, że procent dzieci z dyskalkulią, które mają też ADHD waha się w granicach od 15% do 26%.

W tej grupie (dzieci dyskalkuliczne z ADHD) chłopcy stanow ią od 60% do 75%.

Nie jest jasne, czy w przypadku dzieci dyskalkulicznych z ADHD można mówić o „podw ójnym deficycie”, czy też o .jednym deficycie” powodującym różne skutki (zaburzenia uwagi i trudności w matematyce).

6. Problem diagnozy, terapii i innych form pomocy dzieciom z dyskalkulią.

12

opracowanie: B. Wiśniewska, D.Hulewicz, Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna Środa WIkp.