1800320826

•    związany z mikrouszkodzeniami lewej półkuli mózgu, uwarunkowany dysfunkcjami językowymi - dzieci te mają trudności z rozwiązywaniem zadań matematycznych krok po kroku, ale często potrafią podać ogólny sposób rozwiązania i zbliżoną odpowiedź do poprawnej;

•    związany z dysfunkcjami prawej półkuli mózgu, uwarunkowany deficytami niejęzykowymi -

te dzieci mają z kolei trudności o charakterze globalnym, nie ujmują idei i sensu zadania, ale prowadzone przez nauczyciela mogą rozwiązać zadanie metodą sekwencyjną, krok po kroku, jednak nie są potem w stanie kolejno odtworzyć wykonywanych operacji.

Inna klasyfikacja wyróżnia dwa odmienne typy trudności matematycznych:

•    podgrupę dzieci z dyskalkulią ogólną, w której trudności dotyczą różnych aspektów myślenia matematycznego i posługiwania się liczbami - są to głębokie deficyty' myślenia matematycznego;

•    podgrupę dzieci z dyskalkulią specyficzną, gdzie trudności ograniczone są do wąskiego zakresu rozwiązywania problemów matematycznych, np. dziecko sprawnie liczy, a trudności występują w zakresie geometrii analitycznej, trygonometrii, stereometrii czy zadań z treścią - tu deficyty myślenia matematycznego są wybiórcze i mniej nasilone.

2. Etiologia dyskalkulii rozwojowej

Etiologia dyskalkulii rozwojowej obejmuje czynniki genetyczne i neurofizjologiczne [M. Kurczab, P. Tomaszewski, 2005]

2. 1. Podłoże genetyczne

Pierwsze hipotezy dotycząc genety cznego podłoża dy skalkulii rozwojowej sformułowane zostały w pracach L. Kośća. Zyskały one potwierdzenie w badaniach nad występowaniem dyskalkulii w warunkach bliskiego pokrew ieństwa osobniczego.

'r R. Shevlev wraz z zespołem (2001) wykazali 50% prawdopodobieństwo występowania dyskalkulii rozwojowej u niebliźniaczego rodzeństwa osób z dyskalkulią (wynik 5-10-krotnie wyższy w porównaniu ze stanem stwierdzanym w całej populacji)

Szczegółowy charakter uwarunkowań genety cznych rozwoju dyskalkulii nie jest jeszcze w pełni poznany.

2.2. Podłoże neurofizjologiczne

Dyskalkulii rozwojowej towarzyszą zaburzenia strukturalne i czynnościowe kory mózgu, koncentrujące się w lewej okolicy skroniowo - ciemieniowej, ze szczególnym nasileniem w obszarze lewego placika ciemieniowego dolnego, a także lewego zakrętu czołowego dolnego kory mózgu.

Tabela. Etiologiczno - objawowa charakterystyka zaburzeń rozwoju umiejętności szkolnych (U. Oszwa)

5

opracowanie: B. Wiśniewska, D.Hulewicz, Poradnia Psychologiczno- Pedagogiczna Środa WIkp.