Scan10024 (7)

rozwoju mózgu, tzn. zablokowanie rozwoju lewej półkuli mózgowej, 1 "czyli tej, która jest szczególnie związana z mową Szkodliwym czynnikiem może tu być nadprodukcja hormonów, np. testosteronu. Koncepcja psychogenna opatruje przyczynę w zaburzeniach"emocjonal-Jiych spowodowanych przez urazy psychiczne i stres. Test ona przez większość hadaczy traktowana jako wytłumaczenie nasilania się objawów dysleksji, a nie ich powstawania^^

/w większości przypadków można mówić o wzajemnym sprzęże- -j niu różnych czynników, które oddziałują na rozwój procesów po- I znawczych (spostrzegania, języka), motoryki i integracji tych funkcji. Ze słabiej zaznaczoną dysleksją mamy do czynienia, gdy jest ona ¹ efektem dziedziczenia lub zaburzeń o wąskim zakresie. Szacuje się, żg^ 20-30% dzieci dyslektycznych ma dziedziczne uwarunkowanie dysleksji (w ich rodzinach stwierdzono trudności w czytaniu~Tpisa-niu, a także przypadki opóźnienia rozwoju mowy oraz lewo- i obu-ręczność). Myślę, że w drobiazgowych badaniach okazałoby się, że znacznie więcej, alewszystko to przypomina wywiad psychiatryczny j szukanie obciążeń dziedzicznvch^-Któż z nas, choćby wśród dalekiej rodziny nie ma kogoś chorego psychicznie czy przynajmniej niezrównoważonego? To samo dotyczy prawdopodobnie dysleksji, zwłaszcza że jest teraz częściej rozpoznawana.

Chłopców dyslektyków jest czterokrotnie więcej niż dziewczynek (A: 1Y Uznaje się, że wśród uczniów jest około 15% dyslektyków. Bio-/rąc pod uwagę wszystkie dzieci z zaznaczonymi cechami dyslektycznymi, utrudniającymi im osiągnięcie pułapu poprawnego czytania i pisania, musimy przyznać, że jest to ogromna grupa ludzi, dla których współczesna szkoła nie stwarza należytych warunków rozwoju.

w mi

Pr

JBOij

lyońt

ific

aft

4.2

i

i mi

aea

am

op

W badaniach B. Zakrzewskiej zaledwie co jedenasty uczeń z klas IV-VIII pisał poprawnie tekst ze słuchu, przeznaczony dla klas trzecich, bez względu na miejsce zamieszkania. M. Cackowska w 1984 r. stwierdziła, że co czwarte dziecko rozpoczynające naukę szkolną nie osiągnęło przewidzianego dla tego wieku rozwoju co najmniej jednej z podstawowych funkcji psychomotorycznych.    •

W badaniach M. Bogdanowicz z 1968/69 roku wśród uczniów klas IV stwierdzono, że dzieci z dysleksją, dysortografią i dysgrafią jest na wsi 16,7%, a w mieście - 13,1%. Głębokie zaburzenia słuchowe stwierdzono na wsi u ok. 73% dzieci, w mieście u 31,3%, równie poważne wzrokowe ma 30,4% uczniów wiejskich a 15,6% miejskich.

16