57367 S6304304

210

Szybkie uczenie sit

sprzyjającym rozwojowi całego mózgu. Dzięki niemu między ł obiema półkulami powstąje więcej połączeń, co ma również 1 wpływ na twoją ogólną sprawność umysłową.

Ćwiczenie: Znajdź sobie coś do czytania na temat, który wy- 1 brałeś do nauki. Weź dwa lub trzy ustępy i ćwicz ich czytanie ■ w sposób pokazany w rozdziale 21 na przykładzie tekstu 1 „Pilny młodzieniec". Po każdej frazie zadawaj sobie pytanie na ł temat tego, co widzisz (jeśli jesteś wzrokowcem), słyszysz I (jeśli jesteś słuchowcem), czujesz (jeśli jesteś dotykowcem) 1 lub robisz albo czego doświadczasz (jeśli jesteś kinestety- 4 kiem). Przeczytaj w ten sposób cały fragment, a następnie 1 odłóż książkę i sprawdź, ile szczegółów potrafisz sobie przy- 1 pomnieć, skupiając uwagę na nazwach i nazwiskach, datach, 1 miejscach, a nawet drobnych faktach. Od tej chwili ćwicz tego ] rodzaju czytanie przy użydu wszelkiego rodzaju tekstów, aż j przekonasz się, że wyobrażenia powstają w twojej głowie 1 automatycznie, w tej samej chwili, w której spoglądasz na 1 dane słowo.

Krok 4:

Dbaj o aktywność pamięci, często ją wykorzystując

i odświeżając

Następny krok polega na zagwarantowaniu, że dana informacja będzie pozostawać w twoim umyśle jako „aktywny plik”, który da się w każdej chwili przywołać. Aby to osiągnąć, należy zdecydować, jak często i w jakim celu będziesz wykorzystywał tę informację. To tak, jakbyś miał dostępny w każdej chwili materiał na twardym dysku komputera w odróżnieniu od materiału zapisanego na leżącej gdzieś w szufladzie twojego biurka dyskietce.

Istnieją określone rodzaje informacji, które wykorzystywane są tylko raz w jakimś celu. Na przykład musisz zdać test i nigdy więcej już nie potrzebować wiadomości, jakie w tym celu zdobyłeś. Przypuśćmy, że zapisałeś się na kurs historii

sztuki wymagany do ukończenia studiów na akademii sztuk pięknych. Ale ty nie chcesz zajmować się historia sztuki, lecz zostać artystą. Potrzebujesz więc Informacji niezbędnych do zdania testu, ale nie chcesz zaśmiecać sobie umysłu danymi na temat słynnych obrazów. Dlatego świadomie postanawiasz przechowywać te dane w pamięci tylko tak długo, aż zdasz egzamin, a następnie o nich zapomnieć. Nie zależy ci na dłuższym utrzymywaniu tej części pamięci w aktywności. Tak więc nie poświęcasz jej więcej uwagi, nie używasz jej i nie odświeżasz. W konsekwencji znajdujące się w niej informacje zostają wyparte przez nowsze, bardziej istotne dane, które musisz zapamiętać.

Krok 4 w ćwiczeniu pamięci polega na dokonaniu świadomego wyboru dotyczącego tego, które informacje z pamięci długotrwałej pragniesz zachować jako .aktywne pliki”, a które mają zostać wyparte i zdezaktualizowane. Aby utrzymywać pliki informacji w gotowości, trzeba je okresowo wykorzystywać i odświeżać. Być może nigdy więcej w życiu nie będziesz potrzebował danych na temat słynnych obrazów, dlatego możesz je zapomnieć, jeśli jednak pracujesz jako przewodnik turystyczny w muzeum sztuki, będziesz używał tych informacji wciąż na nowo. Z czasem staną się one częścią ciebie, tak iż będziesz mógł w jednej chwili na każde żądanie przywołać je z pamięci. Gdybyśmy uczestniczyli w kursie komputerowym, a następnie musieli codziennie w naszej pracy używać poznanych w jego trakcie wiadomości, nie chcielibyśmy, by zniknęły one z naszej pamięci po zdaniu egzaminu końcowego. Używąjąc tych informacji, codziennie wzmacniamy sieć połączeń nerwowych, które umożliwiają nam wykonywanie danych funkcji Ich przywoływanie staje się coraz szybsze i bardziej zautomatyzowane, ponieważ gdy wielokrotnie wykorzystujemy jakąś informację, dokonujemy świadomego wysiłku, by ją zapamiętać, dzięki czemu staje się ona częścią naszej pamięci długotrwałej.

Krok 4 wymaga od ciebie zdecydowania, jak długo chcesz przechować w stanie aktywności w pamięci długotrwałej to,